Wereldraad van kerken wil Israël met sancties treffen

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 29 juni 2020)

De anti-Israël kliek die zich Wereldraad van Kerken (World Counsel of Churches (WCC) noemt, heeft op 8 mei 2020 samen met de Raad van Kerken in het Midden-Oosten (MECC) een brief naar de Europese ministers van Buitenlandse Zaken gestuurd met daarin een dringende oproep protest aan te tekenen tegen annexatie van Palestijnse gebieden (het is geen annexatie maar hereniging) en Israël te straffen wanneer het deze annexatie doorzet. Dat wat Israël onder haar soevereiniteit wil plaatsen is echter al ruim 3000 jaar haar eigendom en bovendien is het recht op het land vastgelegd in bindende resoluties.

Het aan Israël toegewezen grondgebied

Maar deze bindende resoluties over Israëls recht op het land doen er kennelijk niet toe en het Bijbelse recht al helemaal niet. De Wereldraad van Kerken is op 23 augustus 1948 opgericht in Amsterdam waar gedelegeerden van 147 kerken uit 44 landen elkaar ontmoeten om de basis te leggen. Het WCC omvat volgens eigen officiële cijfers 349 Kerken en 560 miljoen Christenen in 110 landen.

De brief van de Wereldraad van Kerken heeft in christelijke kringen tot een verhit debat geleid want ook de Nederlandse Raad van Kerken meende hierop een duit in het anti-Israël zakje te moeten doen door in een brief aan de Nederlandse minister voor Buitenlandse Zaken Stef Blok te vragen om Israël te veroordelen, en de handelsverdragen met Israël op te schorten. Als Israël land annexeert, stond er in de brief: "moet de Europese Unie haar associatieovereenkomst EU-Israël opschorten".

Het gaat om een verwijzing naar een contract uit 1995 dat de handel tussen de EU en Israël bevordert. Bovendien vind men dat de EU sancties moet opleggen aan Israël "ten minste evenredig met de sancties die door de EU zijn aangenomen als reactie op de annexatie van de Krim door Rusland". De EU heeft honderden Russische personen en bedrijven op de zwarte lijst gezet wegens vermeende betrokkenheid bij de annexatie van de Krim vanaf 2014, waardoor zij zijn onderworpen aan inreisverboden en bevriezing van EU-eigendommen. 'De eenzijdige annexatie van nog meer van het grondgebied dat overblijft voor de Palestijnen kan niet leiden tot gerechtigheid of vrede, maar alleen tot meer onrecht', schreef het kerkelijk lichaam.

De kerken die aangesloten zijn bij de Nederlandse Raad van Kerken zijn onder andere de PKN, het Leger des Heils, de Vrije Evangelische Gemeenten, en als geassocieerd lid onder meer de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten. In Nederland veroorzaakte de brief nogal wat verschil van mening. Volgens de brief was dit het standpunt van alle deelnemende kerken, maar dat was niet zo. Dit leidde terecht tot honderden boze reacties. Twee kerkelijke organen van de Raad van Nederlandse Kerken distantieerden zich publiekelijk van de brief van de overkoepelende groep aan minister Blok en zeiden dat hun namen als medeondertekenaars zonder hen te raadplegen was genomen. De kerken die protesteerden waren de Verenigde Pinkstergemeenten en Evangelische Kerken en het Verbond van Vrije Evangelische Congregaties in Nederland, met tienduizenden volgelingen verspreid over 200 gemeentes. Wat de Wereldraad van Kerken met de brief laat zien is de eeuwenlange vijandigheid van een deel van de christelijke wereld tegenover het Joodse volk en de staat Israël.

Na felle protesten vanuit verschillende lidkerken van de Raad van Kerken en vanuit de Joodse gemeenschap en van veel leden van de kerken, heeft de Raad van Kerken op 10 juni een verklaring afgegeven, waarin zij spijt betuigt over haar oproep aan minister Blok en haar oproep teruggenomen om over te gaan tot sancties tegen Israel in geval van annexatie.

De brief aan minister Blok is echter niet ingetrokken, wel wordt aangegeven dat men andere bewoordingen had moeten kiezen. De Raad van Kerken heeft nu een nieuwe verklaring uitgebracht, zonder de oproep tot sancties, maar de inhoud blijft min of meer onveranderd. De VPE (Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten) reageerde met een verklaring dat zij niet wisten van deze RvK-brief en het er ook niet mee eens zijn. De VEG (Verenigde Evangeliegemeenten) sloot zich daar bij aan. Het Bisschoppelijk bureau van de Oud-Katholieke Kerk schreef in een reactie van één van de brievenschrijvers: ‘Ik heb werkelijk geen idee waar u het over heeft’. Dit doet vermoeden dat de Raad van Kerken op eigen houtje heeft gehandeld.

De doelstelling van het WCC luidde: ‘Eén Kerk voor Eén Wereld’. Van het begin af aan was het echter duidelijk dat deze beweging niet slechts de Christelijke kerken wil verenigen, maar een wereldwijde alliantie van godsdiensten wil scheppen.

Eén kerk voor Eén wereld

Men wekt de indruk de Bijbelse God te dienen maar in werkelijkheid heeft de Wereldraad van Kerken zich volledig van haar wortels ontvreemd en hebben een groot aantal van de miljoenen gelovigen nauwelijks enig idee waarvoor de Wereldraad staat en waar hun donaties voor gebruikt worden.

De Wereldraad van Kerken heeft begin juli 2011 een vierdaagse conferentie gesponsord over de situatie van Christenen in het Midden-Oosten in het Griekse Volos. De meeste mensen hebben er niets over vernomen, maar de conferentie was weer niets anders dan een frontale aanval op Israël en het Joodse volk. De Wereldraad gaf opnieuw blijk van een diepgewortelde haat tegen de Joodse staat. Op deze conferentie waren 30 theologen, sociale wetenschappers, politici en vertegenwoordigers van kerken vijf dagen lang bezig om vast te stellen waarom de christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten inkrimpen. Wat van tevoren al vast stond was de conclusie van de geachte aanwezigen dat Israël, en in het bijzonder het zionisme, het leven voor de christenen in de regio onhoudbaar maakt.

Israël wordt verantwoordelijk gehouden voor de “dalingen van de christelijke bevolking vanwege de Israëlische bezetting", aldus de Wereldraad van Kerken. Verder van de waarheid kan het niet zijn. Zo vonden er alleen al in de regio Bethlehem, tussen 2000-2004, 93 pogroms tegen christenen plaats. Niet door Israël maar door de landrovers in Ramallah, in die tijd nog onder bestuur van terreurmiljardair Jasser Arafat. Gedurende de afgelopen jaren zijn honderden christenen gearresteerd omdat zij zonder toestemming religieuze diensten hebben gehouden. Christenen worden verdreven, vermoord, verkracht, stelselmatig vervolgd, gemolesteerd en geïntimideerd. Dat is het leven van christenen in Bethlehem en andere van oudsher christelijke plaatsen in het oude Bijbelse land. De schuldigen blijven onbestraft.

Tijdens de vierdaagse conferentie in het Griekse Velos, noemden de ‘geachte’ aanwezigen het bestaan van de Joodse staat Israël ‘een zonde’.Daarnaast werd Israël ,,een bezettingsmacht genoemd die de Palestijnen zou ontmenselijken.” Ze verwerpen de legitieme rechten van Israël op het land en demoniseren daarmee land en bevolking. Het antisemitisme druipt er vanaf en bagatelliseren iedere vijandigheid ten opzichte van de Joden en de staat Israël. Wel klinkt herhaaldelijk de waarschuwing tegen negatieve beeldvorming van de islam of tegen zogeheten islamofobie.

Eind mei 2013 was het opnieuw raak tijdens een bijeenkomst in een klooster in Beiroet. Ruim honderd kerkleiders beschuldigden Israël in een slotverklaring van discriminatie van moslims en christenen en werd Jeruzalem bestempeld als ‘een bezette stad’.Ook hadden ze kritiek op allen die de Joodse staat steunen vanuit hun christelijk geloof. Deze ‘christelijke zionisten’ zouden het recht van de Joden op het aloude thuisland misbruiken als ‘politiek wapen’ tegen de PLO-Arabieren.

De Wereldraad van Kerken voert al jaren een smerige anti-Israël hetze. In 2019 bleek dat de raad jarenlang informatie had verzameld over de acties van het Israëlische leger in het land die de raad en de internationale gemeenschap als bezet beschouwden, met activisten die zich voordeden als toeristen. Ook traint de Wereldraad van Kerken vrijwilligers om de boycot van Israel te promoten.

In totaal werden in 2018 maar liefst 1800 mensen opgeleid, die na afloop anti-Israël lobbyisme bedrijven in hun lokale kerkgenootschappen. Niet zelden maken de vrijwilligers daarbij gebruik van antisemitische retoriek. Dat bleek uit uitvoerig onderzoek van NGO Monitor. Ook in Nederland worden deelnemers geworven voor het programma, dat onder leiding staat van de Nederlandse predikant Owe Boersma.

Voor een periode van drie maanden worden de vrijwilligers gestationeerd in de Bijbelse gebieden Samaria en Judea, in het oostelijk deel van Jeruzalem en bij Israëlische checkpoints. Daar monitoren en rapporteren ze over vermeende mensenrechtenschendingen. Voorafgaand en na afloop van hun verblijf in Israel en de door de “Bende van Ramallah” bezette Bijbels gebieden, krijgen de deelnemers ook een uitgebreide lobbytraining. Zo krijgen ze les in storytelling, worden de deelnemers voorbereid op terugkeer naar hun eigen kerkgenootschappen en krijgen ze tips voor lobbyen en spreken in het openbaar. Uit het onderzoek van NGO Monitor blijkt nu dat uitlatingen die de waarnemers doen tijdens en na de trainingen niet alleen feitelijk onjuist zijn, maar ook regelmatig antisemitische trekken vertonen.

Bij een presentatie van “Ecumenical Accompaniment Programme in Palestine and Israel”(EAPPI) een in 2002 door de Wereldraad van Kerken opgerichte organisatie, in een Canadese kerk vroeg een aanwezige bijvoorbeeld of de waarnemer overeenkomsten zag tussen de gaskamers in nazi-Duitsland en de situatie op de Westelijke Jordaanoever. Deze vergelijking, die volgens de IHRA-werkdefinitie als antisemitisch kan worden aangemerkt, werd door de spreker niet verworpen. “Er zijn overeenkomsten,” zei Gordon Timbers zelfs.

Tijdens een in Zuid-Afrika gehouden Apartheid week werden meerdere deelnemers als spreker uitgenodigd. Hier zei een EAPPI-activist onder meer: “het is tijd geworden om te zeggen dat de slachtoffers van de Holocaust nu de daders zijn geworden.” Een andere EAPPI-activist deelde op Facebook een virulent antisemitische afbeelding. Op de afbeelding is een bloedende Davidsster te zien, in combinatie met dode Palestijnse kinderen: een moderne variant op het klassieke bloedsprookje. Tevens riepen activisten van de EAPPI aanwezigen op deel te nemen tot boycot, desinvesteren en sancties (BDS) tegen Israel. Hoewel de Wereldraad van Kerken officieel alleen een boycot van Joodse nederzettingen in de Bijbelse gebieden Samaria en Judea steunt, vindt het Ecumenical Accompaniment Programme dat zelfs héél Israel geboycot moet worden. De EAPPI-publicatie ‘Faith Under Occupation’ uit 2012 roept bijvoorbeeld op om de militaire hulp van de Verenigde Staten aan Israel stop te zetten, Israel in (internationale) rechtbanken aan te vallen en economische boycots in te stellen.

EAPPI ontvangt financiering van verschillende westerse overheden, de WCC en lokale christelijke organisaties. Vanuit Nederland geeft Kerk in Actie, de hulpverleningsorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland, financiële steun aan het programma. Deze organisatie werft ook Nederlandse waarnemers voor EAPPI.

Al in 2012 zei de voorzitter van het Britse Jewish Board of Deputies dat leden van de Joodse gemeenschap in heel Engeland “slachtoffer zijn geworden van intimidatie en scheldpartijen” op bijeenkomsten van het EAPPI. Ook kreeg rabbijn David Sandmel zware kritiek te verduren van de Wereldraad van Kerken, omdat hij zijn zorgen uitsprak over anti-Joodse elementen in het Kairosdocument. Volgens secretaris-generaal Olav Fykse Tveit bedreef de rabbijn “propaganda”. Vertegenwoordigers van de Lutheranen, Katholieken, Protestanten, Grieks- en Russisch Orthodoxen kwamen 'in de naam van God' overeen dat 3000 jaren Joodse geschiedenis in Israël van geen enkel belang zijn en dat het gebied tussen de rivier de Jordaan en de Middellandse Zee vooral islamitisch en christelijk is - en misschien een heel klein beetje joods. Daarnaast legitimeerden de christelijke kerken het PLO-terrorisme door te stellen dat 'het verzet tegen de kwaadaardige bezetting het recht en de plicht van een christen' is.

Aan het gegeven dat circa 80% van de ongeveer 100.000 christenen die jaarlijks vanwege hun geloof in Jezus worden vermoord in moslimlanden wordt door de Wereldraad van Kerken nooit enige aandacht besteed. En al evenmin dat juist het PLO-bewind door hun racistische religieuze zuiveringen verantwoordelijk zijn voor het vrijwel doen verdwijnen van de christelijke gemeenschap in de door hun gecontroleerde gebieden. Van alle inwoners van het Midden-Oosten was begin vorige eeuw nog twintig procent christen, nu is dat nog maar vijf procent.

In heel het Midden Oosten en delen van Afrika is geweld tegen christenen en hun bezittingen evenals verkrachting van christelijke vrouwen aan de orde van de dag, omdat moslims dit in hun landen vrijwel straffeloos kunnen doen.

Tot en met 20 juni 2020 zijn er al weer ruim 800 christenen in Nigeria vermoord door Boko Haram en wat men de Fulani herders noemt en honderden huizen en kerken zijn verwoest of beschadigd. Een forensisch onderzoek meldt dat Fulani-herders en terroristen die verbonden zijn met Boko Haram hun antichristelijk geweld hebben geïntensiveerd.

De grote islamitische genocide van christenen op het Afrikaanse continent is nieuws dat door de Wereldraad van Kerken wordt gecensureerd en genegeerd omdat hun vrienden van de ‘vredelievende religie’ erbij betrokken zijn. Hun boosaardige stilte is steun voor de slachters die ongestoord jaar na jaar hun gruwelijke moordpartijen kunnen uitvoeren.

De Nigeriaanse regering pocht herhaaldelijk Boko Haram te hebben uitgeschakeld, maar dat blijkt een fabel. Inmiddels hebben deze barbaren de afgelopen jaren duizenden christenen gedood.

Berichten over barbaarse nachtelijke invallen, ontvoeringen, executies en ontheemding van christelijke burgergemeenschappen komen steeds vaker voor. Meer dan 2 miljoen Christenen zijn ontheemd. Het doel van de terroristen is om Noord-Nigeria etnisch te zuiveren van christenen. Kinderen moeten toezien hoe hun ouders door deze beesten met kapmessen worden gedood. “Kill them wherever you find them” (Qur’an 2:191, 4:89). Niet alleen in Nigeria nemen de moordpartijen hand over hand toe maar ook in Burkina Faso, Mozambique, Kameroen, Niger en Mali. Miljoenen kinderen kunnen niet naar school gaan vanwege het geweld.

Deze gruwelijke moorpartijen op christenen is niet iets waar de Wereldraad van Kerken zich om bekommert. Ze hebben het te druk met demoniseren van Israël. De Wereld Raad van Kerken heeft alles weg van de valse kerk die pretendeert de ware bruid van Christus te zijn maar die in werkelijkheid overspelig verbonden is met de wereld.

Franklin ter Horst

Terug naar : Inhoud