Uit
het nieuws 21-03-2022
Door: Franklin ter Horst: To translate my
newsletter into different languages, click here
Het Poerimfeest
Op 17 maart
(het begon s’avonds 16 maart en eindigde s’avonds 17 maart) vierde het Joodse volk weer het
Poerimfeest (Hebreeuws:
פורים), en werd de bevrijding herdacht dat het in de vijfde eeuw v. Chr. in
ballingschap leefde in het rijk van de Meden en Perzen (het Perzische Rijk). Poerim valt een maand voor Pesach.
Een andere naam voor Poerim is Lotenfeest. Die naam verwijst naar de nieuwe
loten die in de lente aan bomen en struiken ontspruiten. Het wordt gevierd op
14e adar op de Joodse kalender en valt daarmee in het vroege
voorjaar. De Joodse kalender is een 'maankalender' en Poerim valt daardoor elk
jaar op een andere dag. In 2023 is het op 7 maart. Het feest herinnert aan de dreigende ondergang van het Joodse
volk. Het Poerimfeest verwijst naar de geschiedenis van Mordechai en Esther wat
beschreven wordt in het boek Esther. Door haar schoonheid was het Joodse meisje
Esther (haar Hebreeuwse naam is Hadassa) aan het hof van koning Ahasveros (Xerxes) terecht gekomen.
Ahasveros regeerde van India (het huidige Pakistan) tot aan Cusj (het huidige
Ethiopië) aan toe. De troon van de koning stond in Susan, in het westen van
Perzië. Deze stad heet nu Shush en ligt in het zuidwesten van het huidige Iran.
Xerxes (Koning Ahasveros)
Koning Ahasveros was op zoek naar een nieuwe koningin, omdat zijn vrouw, koningin Vasthi, weigerde naar hem toe te komen toen hij dat wenste:
Esther 1:12 “Koningin Vasthi weigerde echter te komen op het bevel des konings, dat
de hovelingen haar overbrachten, waarop de koning in hevige gramschap ontstak
en zijn toorn in hem ontbrandde.”
Na deze gebeurtenis met Vasthi stelden de dienstdoende hovelingen hem het volgende voor:
Esther 2: 2-3-4 “Toen zeiden de dienstdoende hovelingen des konings: Men zoeke
voor de koning jonge meisjes, maagden, schoon van uiterlijk; daartoe stelle de koning ambtenaren aan in alle gewesten van
zijn koninkrijk, die alle jonge maagden, schoon van uiterlijk, moeten
bijeenbrengen in de burcht Susan in het vrouwenhuis, onder opzicht van de
koninklijke hoveling Hegai, de bewaker der vrouwen; daar stelle men de
schoonheidsmiddelen tot haar beschikking. Het meisje dan, dat in de ogen des
konings het schoonste zal zijn, worde koningin in de plaats van Vasthi. Dit
voorstel verwierf de goedkeuring van de koning en hij handelde ernaar.”
Nu was er op de burcht Susan een Joodse man met de naam Mordechai. Hij was uit Jeruzalem weggevoerd met de ballingen naar Babel door koning Nebukadnezar. De meeste Joodse ballingen woonden in het gebied van Susan. Omdat Esther geen vader of moeder meer had, had Mordechai haar als dochter aangenomen en opgevoed. Esther was bekoorlijk en schoon van uiterlijk:
Esther 2: 8-9 “Toen nu het besluit en
de wet des konings bekend waren geworden en vele meisjes bijeengebracht werden
in de burcht Susan onder opzicht van Hegai, werd ook Esther in het koninklijk
paleis opgenomen onder opzicht van Hegai, de bewaker der vrouwen. En het meisje was welgevallig in zijn ogen en verwierf zijn
gunst, zodat hij haar zo spoedig mogelijk de schoonheidsmiddelen en de
maaltijden verschafte, haar zeven der voortreffelijkste dienaressen uit het
huis des konings ter beschikking stelde, en haar dienaressen naar het mooiste
gedeelte van het vrouwenhuis bracht.”
Esther verwierf de genegenheid van allen die haar zagen:
Esther 2:16:17 “Zo
werd dan Esther tot koning Ahasveros gebracht in zijn koninklijk paleis in de
tiende maand – dat is de maand Tebet – in het zevende jaar van zijn regering. De koning kreeg Esther lief boven alle vrouwen en zij
ontving van hem meer genegenheid en liefde dan alle andere maagden, zodat hij
de koninklijke kroon op haar hoofd zette en haar tot koningin verhief in de
plaats van Vasthi.
Mordechai was ter ore gekomen dat de Perzische hoveling Haman- die een zeer hoge positie aan het hof had- een complot aan het smeden was om de Joden uit te roeien. De Jodenhater Haman had daarvoor naar Perzisch gebruik een wet uitgevaardigd en kreeg het voor elkaar dat de koning deze wet ondertekende, waarin stond dat alle Joden moesten worden gedood, op één dag, de dertiende van de twaalfde maand, dat is de maand Adar. Toen de Joden dit te weten kwamen, was er grote rouw bij hen:
Esther 4:3 “In
elk gewest, waar het bevel en de wet des konings waren aangekomen, was bij de
Joden diepe rouw, vasten, geween en geklaag: voor velen werd zak en as als bed
uitgespreid.”
Mordechaï deelde de plannen van Haman aan Esther mee en dankzij haar hoge positie wist zij dit aan haar gemaal de Perzische koning over te brengen zodat er op tijd tegenmaatregelen konden worden genomen. God gaf Esther genade in de ogen van de koning en moed en kracht om op ‘het juiste’ moment de koning op de hoogte te stellen van de plannen van Haman.
Esther 7: 5-6-7 “Toen sprak koning Ahasveros en zeide tot koningin Ester: Wie is
hij en waar is hij, wiens hart er vol van is om zo iets te doen? En Ester zeide: Een verdrukker, een vijand, Haman, die
booswicht daar. Toen verschrok Haman vanwege het gelaat des konings en der
koningin. En de koning stond vol gramschap op
van het wijndrinken en begaf zich in de tuin van het paleis; maar Haman bleef
staan om van koningin Ester het behoud van zijn leven af te smeken, want hij
zag, dat het onheil over hem bij de koning vast besloten was.”
De koning besloot vervolgens om -de niet te veranderen wet van Meden en Perzen- teniet te doen. Het resultaat was dat Haman met zijn zoons en verdere trawanten zelf ter dood werd gebracht:
Esther 7: 10 “En men spietste Haman op de paal die hij voor Mordechai had opgericht. Toen bedaarde de gramschap van de koning.”
Het graf van Esther en Mordechaï in
Hamadan
De potentiële doemdag voor de Joden veranderde daarop in een feestdag. Mordechai stelde vast dat de Joden deze redding voortaan elk jaar zouden vieren, op de 14e en 15e van de maand Adar: het Poerimfeest. Hij zond brieven aan al de Joden, nabij en ver, in al de gewesten van koning Ahasveros, om hen te verplichten jaarlijks zowel de veertiende als de vijftiende der maand Adar te vieren, omdat dit de dagen waren, waarop de Joden rust kregen van hun vijanden, en dit de maand was, die voor hen van droefheid veranderde in vreugde en van rouw in een feestdag, en om deze dagen te maken tot dagen van feestmaal en vreugde, waarop men elkaar geschenken zou zenden en giften zou geven aan de armen.(Esther 9).
Op het poerimfeest wordt in de synagoge het boek Esther voorgelezen uit een bijzondere, met de hand geschreven perkamenten boekrol. Dit wordt verteld door een voorzanger die de melodie van de rol goed kent. Dit wordt herhaald in de ochtend. Telkens als de naam van de boosaardige Haman wordt genoemd wordt er geschreeuwd en wordt er door kinderen gerateld met de Hamanratel om te vieren dat deze slechterik niet heeft gezegevierd maar zelf het onderspit heeft moeten delven. Zo kan niemand de naam van deze vreselijke man horen.
Vervolgens wordt er feest gevierd. Dit feest kenmerkt zich door carnavaleske verkleedpartijen, het geven van geschenken aan familie en vrienden. Ook vertellen ze elkaar het verhaal over koningin Esther. Tot slot wordt er lekker gegeten en moet iedereen minimaal twee eetbare gerechten aan vrienden geven. Onder de lekkernijen bevinden zich Hamansoren (ook wel Hamans-flappen genoemd). Dit zijn zoete, driehoekige koekjes gevuld met chocoladepasta, dadelpasta of maanzaad. De “oren’’ verwijzen naar het omkrullen bij het bakken waardoor het op oren gaat lijken. Men eet deze lekkernij om met Haman, een grote bedreiging voor de Joden, te spotten. Ook geeft men geld aan armen of charitatieve doelen en bidt men een speciaal dankgebed tot God.
De Oekraïne is
een land waar het Joodse volk verschrikkelijke herinneringen aan bewaart.
Oorlogsgeweld en
complottheorieën maakten dat de drempel voor geweld tegen Joden in de Oekraïne
heel laag was, want vele jaren voordat de gruwelijke moordpartijen van de
nazi’s begonnen werden de Joden in de Oekraïne al op grote schaal als zondebok aangewezen
voor maatschappelijke problemen en vielen ze ten prooi aan haat en moordzucht.
Gedurende de
Oekraïense Onafhankelijkheidsoorlog (1917-1921) vonden brute slachtpartijen
plaats op Joodse gemeenschappen, onder andere in de regio’s Wolynië en Podolië
en rondom Kiev. Pogroms waren in het Russische deel van de Oekraïne
een periodiek verschijnsel, maar in de drie jaren na de Eerste Wereldoorlog
werden er meer dan duizend geteld, waarbij tussen de 100.000 en 300.000 Joden
omkwamen, er nog eens 600.000 naar het buitenland vluchtten en een veelvoud in
eigen land ontheemd raakte. In het goed gedocumenteerde boek Midden in het
beschaafde Europa zoomt de Amerikaanse
historicus Jeffrey Veidlinger in op deze afgrijselijke episode van
antisemitische geweld waarbij Oekraïners zich vergrepen aan hun Joodse
stadsgenoten en Joodse winkels en woningen werden geplunderd
Oekraïense krijgsheren en lokale boeren en burgers maakten zich op grote schaal schuldig aan misdaden tegen de Joodse bevolking op momenten dat wet en orde ver te zoeken waren. Joodse vrouwen werden verkracht en Joodse burgers van alle leeftijden werden mishandeld en vermoord. Meer dan eens werden deze gruweldaden gepleegd in een feeststemming. Joden werden bijvoorbeeld gedwongen een dansje te doen voordat ze geëxecuteerd werden en christelijke burgers van jong en oud haalden spullen uit de huizen van hun Joodse buren. Mensen met wie ze al jarenlang in vrede samenleefden en –werkten stonden opeens vijandig ten opzichte van de Joden. Tot in de gruwelijke details beschrijft Viedlinger verschillende van de honderden pogroms die plaatsvonden. Deze werden gepleegd door bewapende militairen of opstandelingen, maar soms ook door met bijlen, messen en hooivorken bewapende boeren. Tijdens een van de beschreven pogroms werden honderden Joodse mannen, vrouwen en kinderen in een synagoge opgesloten die vervolgens in brand werd gestoken. Elders werden Joden gedwongen hun eigen huizen in brand te steken of moesten kinderen toezien hoe hun moeders verkracht werden en hun vaders met bruut geweld gedood.
Naar schatting collaboreerden meer dan een miljoen Oekraïners met de nazi’s en duizenden namen actief deel aan de Shoah. In 1942 dienden alleen al bij de Duitse Waffen-SS zo’n 238.000 Oekraïners en werden Joden één voor één vernederd en vermoord gedurende deze periode. Velen van hen werden gedwongen voor massagraven te gaan staan en werden doodgeschoten. Vrouwen werden tijdens 'georganiseerde rellen' dikwijls op straat uitgekleed en geslagen. De met de nazi’s collaborerende Oekraïners verwelkomden de nazi’s en omarmden hen met een ongeëvenaarde bloeddorst. Let op: sommige beelden kunnen als zeer schokkend ervaren worden. Tussen 1918 en 1939 telde het West-Oekraïense Rafalivka (toen nog Rafałówka in Polen) ongeveer 600 Joden, die een derde van de bevolking van de stad vormden, volgens het Yad Vashem Holocaustmuseum in Israël. Na de bezetting van de stad in wat nu Oekraïne is, verzamelden in 1941 de nazi’s de Joden uit Olizarka, Zoludzk en naburige dorpen en dreven hen samen in het Getto van Rafalivka dat werd opgericht op 1 mei 1942, een stad in de noordelijke Rivne regio van de Oekraïne.
Op 29
augustus 1942 werd dit Getto door de nazi’s opgedoekt en werden ca. 2250 Joden
gedwongen om naar een bos in Suchowola te marcheren waar ze hun eigen massagraf
moesten graven en werden ze gesommeerd aan de rand van de put te gaan staan
waar ze vervolgens werden geëxecuteerd in wat door historici tegenwoordig La
Shoah par Balles (De Shoah met kogels) wordt genoemd. Enkele
tientallen wisten te ontsnappen en overleven dankzij de hulp van lokale boeren
die hen voor de nazi’s verborgen in hun huizen en schuren. Een deel van de
overlevenden trad toe tot verzetsgroepen en voerde strafexpedities tegen de
nazi’s en collaborateurs in Rafalivka.
Het massagraf van slachtoffers van Rafalivka werd in 2019 twee keer ontwijd. Dat is mogelijk het werk geweest van grafdelvers op zoek naar goud te midden van de overblijfselen van 2250 Joden. Voor zover bekend is er niemand voor deze ontwijding opgepakt.
Hermann Friedrich Gräbe, was op 6 november 1941 in Rivne (Rovno) – en later in Dubno – getuige van de gruweldaden van de Duitsers en hun Oekraïense collaborateurs tegen de Joodse bevolking. Bij een van deze incidenten, op 5 oktober 1942, was hij aanwezig op de massamoordsite op het vliegveld bij Dubno waar 5000 joodse mannen, vrouwen en kinderen van alle leeftijden met vrachtwagens waren aangevoerd. Zij moesten zich uitkleden in opdracht van een SS-man die een zweep droeg. Mensen kusten elkaar. Een oude vrouw met sneeuwwit haar hield een eenjarig kind in haar armen terwijl ze zong. De ouders van het kind keken toe met tranen in hun ogen. Vervolgens was Gräbe getuige van de massaslachting. Hij zag dat zij naakt opgesteld stonden voor eerder gegraven putten. Ze hadden het koud en werden neergeschoten door SS-vuurpelotons en hun gewillige Oekraïense beulen. Verdere details staan in dit artikel.
En nog steeds is de Oekraïne wreed antisemitisch. Oekraïense
nazi’s kregen na de Tweede Wereldoorlog van de CIA immuniteit tegen
strafvervolging. Nu zien we dezelfde genocidale bloeddorst
opnieuw opkomen. De VS en Amerikaanse inlichtingendiensten financieren
en bewapenen de nazi’s nog steeds, aldus Oekraïense
journalist Lara Logan. “Dit zijn geen
neonazigroepen, maar echte nazi’s.” Na de inval van de
Russische troepen worden honderden
Joodse families fysiek aangevallen door Oekraïense plunderaars, van wie
sommigen in een lokaal Joods weeshuis hadden gewerkt. Honderden Joodse families
worden gedwongen hun huizen te ontvluchten, niet vanwege de Russische invasie,
maar omdat Oekraïners hun eigendommen plunderden en fysiek aanvielen, meldde de
Hebreeuwstalige nieuwssite 0404. De NGO Lev Layeled vertelde dat Joden in de
stad Zhytomyr werden bedreigd, lastiggevallen en fysiek geslagen door de lokale
bevolking die wilden profiteren van de chaos veroorzaakt door de gevechten
tussen Oekraïne en Rusland.
Enkele onderwerpen met betrekking tot de Covid-19 zwendel
(1) Terwijl alle de ogen gericht zijn op de Oekraïne raakte een nieuwsfeit ondergesneeuwd waarbij de hele coronagekte wordt ontmaskerd
Tess Lawrie, werkzaam als adviseur voor de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) , deed voor de uitrol van de coronavaccins samen met een aantal andere wetenschappers onderzoek naar het gebruik van Ivermectine als medicijn tegen corona. Ze kwamen tot dezelfde slotsom: Ivermectine werkt als medicijn tegen corona, 80 procent van de patiënten herstelt. Een andere onderzoeker, Andrew Hill, kreeg van de WHO de opdracht om een metastudie over Ivermectine. Dr. Hill schreef dat Ivermectine inderdaad werkt, maar voegde er meteen aan toe dat er nog onvoldoende bewijs is. Lawrie confronteerde hem, waarna Hill liet doorschemeren dat hij zijn tekst heeft laten schrijven door Unitaid, een groep waar onder meer Bill Gates in heeft geïnvesteerd. Dankzij de metastudie van Hill mocht Ivermectine niet langer als medicijn tegen corona worden gebruikt. Vervolgens kreeg Gates alle ruimte om zijn vaccins uit te rollen.
Bill Gates en Tedros Adhanom Ghebreyesus de grote baas van de WHO
De Belgische journalist Alain Grootaers spreekt in een opiniestuk voor website Doorbraak van ‘de grootste fraude ooit’. Hij wijst erop dat de prikken vele mensen de dood in hebben gejaagd of zwaar ziek hebben gemaakt door de bijwerkingen. Lawrie maakte een 18 minuten durende video die Stefan Noordhoek heeft voorzien van Nederlandse ondertiteling. Ook heeft hij er een artikel over geschreven op Substack.
Enkele dagen voor de publicatie van het artikel van dr. Hill maakte Unitaid, de sponsor van het artikel, een bedrag van 40 miljoen dollar over. In de video is te zien hoe Hill op het laatste moment 180 graden draait en tégen de bewezen werking van Ivermectine adviseerde en het gebruik ervan afraadde. Met desastreuze gevolgen. Ze gaat dat in de wereld van de WHO waar een ingehuurde wetenschapper zich laat corrumperen zodat de wereld geen goedkope Ivermectine kon inzetten tegen Covid.
(2) Nederland gaat vanaf 23 maart terug naar
het oude normaal maar achter de schermen zijn ze bezig met een machtsgreep die
ons leven onherkenbaar zal veranderen
Na bijna twee jaar van dwangmaatregelen, van een ongekend wrede agenda, van economische vernietiging, van lockdown naar lockdown, de terreur van een avondklok, zinloze mondkapjes, fake PCR-testen, politiegeweld tegen vreedzaam protesterende burgers, experimentele vaccinaties, ouderen die eenzaam stierven, mensen die massaal gediscrimineerd werden, grondrechten met voeten getreden en gespeeld met mensenlevens. Fundamentele rechten en vrijheden zijn bij het oud vuil gezet, universele rechten van de mens geschonden, en vele nationale en internationale wetten schaamteloos overtreden en dat alles in naam van de bestrijding van een virus.
Maar let op: want achter de schermen zijn ze bezig met een machtsgreep die ons leven onherkenbaar zal veranderen. De coronamaatregelen zijn niet afgeschaft, alleen maar opgeschort. De ‘Tijdelijke’ wet maatregelen covid-19 die geldt sinds 1 december 2020 is voor de vierde keer verlengd en geldt in ieder geval tot 1 juni 2022. Tot die tijd houdt het kabinet het hele corona-arsenaal tot zijn beschikking en dat kunnen ze zo maar weer invoeren en zelfs permanent maken. Alle juridische basis voor de coronamaatregelen zomaar dumpen, is volgens minister Ernst Kuipers van Volksgezondheid ‘te riskant’.Achter de schermen is de firma “List&bedrog” in Europa druk doende met het plegen van een enorme machtsgreep want er wordt de laatste hand gelegd aan de Europese digitale identiteitspas die leidt naar een totalitaire surveillancestaat waarin Nederland een voortrekkersrol speelt. De opeenvolgende Rutte-kabinetten bouwden in de jaren voorafgaand aan de ‘coronacrisis’ al gestaag aan de introductie van dit Europese digitale paspoort. Van 2016 tot 2018 leidde dit tot het pilotproject Idensys, voor toegang tot digitale dienstverlening en uitwisseling van persoonlijke informatie met de overheid en het bedrijfsleven als middel tot identificatie-en authentificatie.
De uitrol
hiervan is onontkoombaar. De door Kuipers aangekondigde investering van 20.4
miljoen voor een corona-app die dit jaar doorgevoerd moet worden terwijl het
narratief van een dodelijke ziekte allang is achterhaalt, maakt duidelijk dat
de QR-code niet meer verdwijnt. Het regeringsbeleid rondom het digitale
paspoort is gebouwd door de WEF-sekte van Klaus Schwab. Hele strofes zijn
letterlijk overgenomen uit WEF-documenten en daarmee is de invloed van
WEF-sekte niet meer te ontkennen. Het wordt erger dan het was. De digitale
identiteit gaat gepaard met de introductie van een Europese digitale munt. Voor het afschaffen van cash geld heeft de
kliek in Brussel Christine
Lagarde op 1 november 2019 aangesteld als voorzitter van de Europese
Centrale Bank. Dat zij deze baan heeft gekregen heeft alles te maken met haar
aanwezigheid op de Bilderberg vergaderingen van 2013
en 2016. Het was zoals gebruikelijk, al van te voren bekend dat Lagarde
deze functie zou krijgen.
Christine
Lagarde, trekpop van de Bilderberg kliek
Daarnaast zijn begin maart 2022 de 194 leden van de Wereldgezondheidsorganisatie in Genève achter gesloten deuren samengekomen om een nieuw pandemieverdrag op te stellen, dat voorrang krijgt op de nationale (grond)wetten. Het verdrag stelt de WHO straks in staat wereldwijd het gezondheidsbeleid voor te schrijven. WHO-klokkenluider Astrid Stuckelberger – die doceert aan de Universiteit van Genève, maar vanwege haar kritiek op het coronabeleid op non-actief is gesteld – spreekt van ‘een gevaarlijke machtsgreep’ en roept landen op niet te tekenen.“Hiermee zetten de ministers van volksgezondheid bij natuurrampen of pandemieën in één klap de eigen wetgeving aan de kant en dragen zij de bevoegdheden over aan de WHO, die dan dwangmaatregelen zoals lockdowns of verplichte vaccinatie kan invoeren zonder dat de burgers of politieke oppositie daar iets tegen kunnen doen,” citeert De Andere Krant Stuckelberger.
De klokkenluider stelt dat het een uiterst gevaarlijke ontwikkeling is om de gecorrumpeerde WHO meer macht te geven. “Het feit dat ze zich nu plotseling distantiëren van de beperkingen is een spel. De WHO wil namelijk haar macht fors uitbreiden, en niet alleen in het geval van een pandemie, ook bij elke andere crisis of bedreiging,” aldus Stuckelberger. Deze machtsgreep verandert Nederland in een dystopische digitale samenleving, waarin de overheid elk facet van ons leven zal beheersen. Het weigeren van boosterprik op boosterprik zal tot maatschappelijke uitsluiting leiden. Dat betekent het volledige einde van de rechtsstaat.
Franklin ter Horst