Het valse Goldstone rapport

 

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 23 oktober 2009) (Laatste bewerking: 24 mei 2016)

 

Op 23 februari 2009 verscheen een rapport van Amnesty International waarin Israël werd beschuldigd van oorlogsmisdaden, roekeloze aanvallen op burgerdoelen en buitensporig geweld tijdens de oorlog in Gaza in januari van dat jaar. Hoewel de samenstellers van het rapport voor de vorm ook de raketten van Hamas op Israël aanhaalden, was het document toch voornamelijk op Israël gericht en werd de Joodse staat als hoofdschuldige aangewezen. Vervolgens verscheen een rapport van de Israëlische organisatie Breaking the Silence waarin Israëlische militairen het eigen leger ervan beschuldigden een hele serie ‘oorlogsmisdaden’ in Gaza  te hebben begaan. De militairen zouden opzettelijk een groot aantal ongewapende, onschuldige bewoners op een wrede manier gedood hebben en burgers als menselijk schild hebben gebruikt. Alle beschuldigingen bleken slechts gebaseerd op vage geruchten. Bewijzen werden niet geleverd en er werden al evenmin speciale datums, tijden of plaatsen genoemd, waar de incidenten zouden hebben plaatsgevonden.

 

De volgende aanval kwam van Human Rights Watch, de bekende spreekbuis van anti-Israël activisten. Ook deze club  beschuldigde Israël van wandaden en ook van het gebruik van witte fosfor in dicht bevolkte gebieden in Gaza. Maar het Rode kruis heeft deze beschuldiging tegengesproken en verklaarde dat er geen bewijs bestaat dat witte fosfor door Israël in strijd met het internationaal recht werd gebruikt. Hoewel Human Rights Watch nog steeds een bepaalde status geniet, heeft deze club haar “morele kompas” al lang geleden verloren. Alsof de wereldopinie met deze rapporten nog niet genoeg op allerlei perverse leugens is getrakteerd, verscheen op 15 september 2009 het 575 pagina’s tellende “Goldstone rapport” genoemd naar de Zuid-Afrikaanse rechter en voormalig internationaal aanklager voor oorlogsmisdaden Richard Goldstone, een man van Joodse afkomst.

 

De Zuid-Afrikaanse rechter Richard Goldstone

 

Het Goldstone rapport is door honderdveertien VN-lidstaten aangenomen. Achttien staten stemden tegen het door de Arabieren voorgedragen rapport, waaronder de VS, Duitsland, Iralië, Polen, Nederland en Tsjechië. Hoewel in dit rapport ook de raketbeschietingen door Hamas op Israëlische burgerdoelen, als oorlogsmisdaden worden omschreven, is ook dit rapport niets anders dan één lange aanklacht tegen de Joodse staat.  Het feit dat Hamas uit is op de vernietiging van Israël, is volledig buiten beschouwing gelaten.

 

Goldstone’s conclusie is dat ‘Israël oorlogsmisdaden heeft begaan en mogelijk zelfs misdaden tegen de menselijkheid’.  Het rapport dat is opgesteld in opdracht van de Mensenrechterraad van de Verenigde Naties en ingediend door Egypte (namens de Arabische en Afrikaanse landen), Pakistan (namens de Islamitische Conferentie) en Cuba, is uitgegroeid tot een gigantische rechterlijke dwaling. Allemaal notoire vijanden van de Joodse staat. De beschuldigingen in het rapport komen er op neer dat Israël de hoofdschuldige is en de terreurbeweging Hamas, het slachtoffer. In het rapport wordt Israëls recht op zelfverdediging met geen woord genoemd en de wapensmokkel van Hamas door honderden zelfgegraven tunnels nergens veroordeeld. De uitkomst van het door Goldstone geleidde onderzoek was voorspelbaar omdat er al jaren sprake is van gebrek aan objectiviteit in de berichtgeving van organisaties die opereren onder de vlag van de Verenigde Naties.

 

Het begon al bij de aanstelling van Goldstone en de drie andere commissieleden: de Ierse kolonel Desmond Travers, medeauteur van het Goldstone Rapport, vertelde zonder blikken of blozen de leugen dat er maar 2 raketten op Israël waren afgeschoten voor het Gazaconflict begon. Ook beschuldigde hij de Joodse lobby ervan de Britse buitenlandse politiek in het Midden-Oosten te manipuleren. Een 2de commissielid, professor Christine Chinkin (Groot-Brittannië),  zei in een interview met de Sunday Times dat Israël oorlogsmisdaden heeft gepleegd, nog voor de Goldstone commissie haar onderzoek moest beginnen.Het Pakistaanse lid van de commissie Hina Jilana, was al een bekende Israëlhater voor ze zitting nam in de Goldstone kliek.Reeds in 2005 beschuldigde zij Israël ervan ‘de ‘Palestijnen’ van hun elementaire mensenrechten te beroven’ en schreef n.a.v. de oorlog in Gaza een brief aan Ban Ki-Moon waarin zij Israël beschuldigde van oorlogsmisdaden. Goldstone zelf was sinds 2004 lid van diverse anti-Israëlische organisaties waaronder het International Center for Transitional Justice dat Israël beschuldigd van het schenden van internationale wetten, zoals ‘wederrechterlijke executies’, aanhoudende administratieve opsluiting, marteling, collectieve bestraffing, allemaal in het kader van de jarenlange bezetting van PLO-gebied.

 

Israël viel Gaza binnen als reactie op de 7000 raketten en mortieren waarmee de Israëlische burgerbevolking jarenlang vanuit Gaza is bestookt. De VN heeft nooit op deze terreur gereageerd.Punt van kritiek is ook dat Goldstone zeer selectief met de bronnen is omgegaan en zelfs getuigenissen van Hamas voor waar heeft aangenomen, alsof van deze terreurgroep de waarheid verwacht mocht worden. Het gehele rapport steunt op uitspraken van “geprepareerde” getuigen. Het rapport presenteert alle beschuldigingen tegen Israël als geloofwaardig. Niemand van hen werd over de daden van Hamas en over hun misbruik van scholen, ziekenhuizen en moskeeën ondervraagd.

 

Naast het verzwijgen van de misdaden van Hamas, is evenmin het verslag  wat Dr.Mirela Siderer aan de Goldstone heeft gestuurd in het rapport terug te vinden.

‘Ik ben gynaecoloog in de Israëlische plaats Ashkelon. In juli nodigde u mij uit mijn verhaal te doen over mijn ervaringen. Ik heb u verteld dat onder de patiënten die ik behandeld heb, ook vrouwen uit Gaza waren omdat ieder menselijk wezen voor mij gelijk is. Ik vertelde u, dat de kliniek waar ik werkte, op 14 Mei 2008 door een raket werd geraakt waardoor mijn leven dramatisch is veranderd. Ik liep daarbij zware verwondingen op evenals mijn patiënt die ik op dat moment aan het behandelen was. Daarnaast liepen ook nog honderd anderen verwondingen op. Ik heb in negen maanden tijd, acht operaties moeten ondergaan. Ik heb u alle feiten tot in detail verteld. Vervolgens stuurde u mij een brief waarin u schreef: ‘uw getuigenis is een essentieel onderdeel voor mijn onderzoek om de waarheid te achterhalen wat er precies gebeurt is’.Maar nu ik uw rapport gezien heb ben ik ronduit geschokt. Waarom heeft u mijn verhaal totaal verzwegen?  Ik ben enkel mijn naam ergens tussen haakjes tegen gekomen. Ik voel mij vernederd!’

Het verhaal van deze dokter staat niet op zich en laat nog eens zien waar de Verenigde Naties staan in het conflict tussen Israël en de Hamas doodscultuur. Ze hebben geen enkele belangstelling voor de waarheid. Ook Goldstone lijkt  in zijn onderzoek niet echt van plan te zijn geweest de waarheid te achterhalen. Alles wijst er op dat Israël aan de schandpaal moest worden genageld.

De Israëlische regering heeft het Goldstone rapport, volkomen terecht,  als schandalig van de hand gewezen. De Israëlische president Simon Peres zegt dat het rapport ‘spot met de feiten en faalt onderscheid te maken tussen de werkelijke agressor en degene die handelt uit zelfverdediging.’ Tijdens een reeks van gesprekken met wereldleiders en diplomaten afgelopen dinsdag 13 oktober noemde de Israëlische minister van Defensie Ehud Barak het rapport “een vals verslag, vervormd, partijdig en een aanmoediging van het terrorisme,”. Barak waarschuwde dat de conclusies van goedkeuring van het verslag een duw in de rug zou zijn “aan terreur organisaties over de hele wereld.”

Ondanks allerlei absurde claims dat Israël bewust burgerdoelen zou hebben gebombardeerd, heeft  de Joodse staat juist een aantal strategische doelen niet gebombardeerd vanwege de kans op burgerdoden. Maar deze feiten zijn door de onderzoekers volkomen genegeerd. Het rapport ontkent in feite Israëls recht op zelfverdediging en geeft immuniteit aan terroristen om hun moordzuchtige daden ongestoord uit te voeren. Michael Freud schreef in de Jerusalem Post: Het Goldstone-rapport is niets meer dan een politieke progrom die sterk naar antisemitisme, moreel relativisme en vooringenomenheid riekt. Ruim zestig jaar mogen dan voorbij zijn sinds de staat Israël werd opgericht, maar het is duidelijk dat een groot deel van de wereld ons niet kan vergeven dat we de moed hebben gehad om onzelf te verdedigen.’

Hoewel het rapport de grondrechten van het volkenrecht zogenaamd verdedigt, maakt het er uiteindelijk een farce van omdat het het vertrouwen in de geloofwaardigheid en de handhaving ervan ondergraaft. Maar het rapport heeft nog een boodschap, die nog meer zorgen baart. Dat is het feit dat het gebruik van menselijke schilden door  Hamas,  zelfs loont. Het rapport geeft legimiteit aan terreur en maakt duidelijk dat Israël het enige land in de wereld is dat zich kennelijk niet mag verdedigen tegen aanvallen die zijn gericht op haar burgerbevolking. Israël is de meest bedreigde natie in de wereld en doet er alles aan geen onschuldige slachtoffers te maken, maar de wereld weigert dat te zien. De agressor wordt beloond en het slachtoffer veroordeelt. Goldstone’s dochter, Nicole Goldstone, zei in een interview voor Israël’s leger radio dat haar vader ‘geen enkele intentie had Israël kwaad te willen doen.’

De VN is al lang moreel failliet en selectief verontwaardigd als het om Israël gaat. De VN is dé schouwplaats voor allerlei misselijkmakende politieke intriges, stemmenkoperij, vriendjespolitiek, en schandalige anti-Israëlische resoluties en rapporten.

Overige Bronnen: The Goldstone Report: Rewarding Palestinian Terror http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/133678 http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/133685

Getuigenis van Richard Kemp in de Verenigde Naties: ‘Zelfverdediging is geen oorlogsmisdaad’

Het was geen verassing dat tijdens de 12de  Speciale Zitting van de Raad voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, haar goedkeuring heeft gegeven aan het Goldstone Rapport. Vijfentwintig leden van de commissie stemden voor het rapport en verwijzen het rapport door naar de Veiligheidsraad van de VN, zes landen stemden tegen de resolutie (onder meer de Verenigde Staten, Italië, Nederland, Slovakije en Hongarije) en elf landen onthielden zich van stemming, onder hen Slovenië en België.

Tijdens de bijeenkomst verdedigde de voormalige Engelse kolonel Richard Kemp Israëls optreden tegen Hamas en loofde de generale staf van het Israëlische leger voor hun exellente leiding van de operatie “gegoten lood”. Kemp: Nooit is er in de geschiedenis van de oorlogsvoering een tijd geweest, waarin een leger zich er meer voor ingezet heeft, het aantal burgerslachtoffers zo laag mogelijk te houden, dat het Israëlische leger het in Gaza gedaan heeft”. Hij zei dat het Israëlische leger de hoogste morele standaard ter wereld heeft. Kemp: 'Israël deed dit tegenover een vijand, die doelbewust zijn militaire capaciteiten achter een menselijk schild van de burgerbevolking verborg,' aldus Kemp, die onderstreepte dat Hamas, net zoals Hezbollah, een expert is in het bespelen van de media. 'Zij hebben altijd mensen klaarstaan om interviews te geven waarin Israël wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden. Ze zijn bedreven in het in scène zetten en verdraaien van gebeurtenissen.' Van de internationale media en internationale mensenrechtenorganisaties is bekend dat ze de beschuldigingen automatisch overnemen.  'De waarheid is dat het Israëlische leger buitengewone maatregelen nam om de inwoners van Gaza te waarschuwen voor de gekozen doelwitten, waarbij er meer dan 2 miljoen pamfletten werden uitgestrooid en meer dan 100.000 telefoontjes werden gepleegd. Veel operaties die de militaire mogelijkheden van Hamas hadden kunnen uitschakelen werden geschrapt, juist om burgerslachtoffers te voorkomen.'

Richard Kemp

 

Kemp die sprak namens UN Watch, een onafhankelijke organisatie die het werk van de Verenigde Naties onder de loep neemt, merkte tevens op dat Israël risico's nam door het toelaten van grote hoeveelheden humanitaire hulp voor Gaza. 'Voor een militaire plannenmaker is het geven van hulp die feitelijk in handen van je vijand terecht komt, normaal gesproken volkomen ondenkbaar. Oorlog is chaos en zit vol met fouten,' aldus de voormalige commandant, die zowel voor de NAVO als voor de VN heeft gewerkt, en aan het hoofd stond van troepen in Noord Ierland, Bosnië, Macedonië en de Golfoorlog. 'Er zijn fouten gemaakt door de Britten, Amerikanen en anderen in Afghanistan en in Irak. Velen waren het gevolg van menselijke vergissingen. Maar vergissingen zijn geen oorlogsmisdaden.' Hij benadrukte dat de burgerslachtoffers op de Gazastrook een gevolg waren van de tactiek van de terroristen van Hamas, die doelbewust hun eigen burgers probeerden op te offeren. 'Israël had geen andere keuze om haar eigen burgers te verdedigen, dan Hamas te doen stoppen met hun raketaanvallen.'

 

Ook de directeur van UN Watch, Hillel Neuer, had geen goed woord over voor de UNHCR-vergadering.  ‘De door de Arabieren gesteunde resolutie is totaal éénzijdig, waarbij Israël wordt veroordeeld zonder ook maar iets te zeggen over Hamas en hun raketaanvallen.' UN Watch roept alle leden op tegen deze onevenwichtige resolutie te stemmen, en te voorkomen dat de terroristen van Hamas hun vurig verlangde politieke overwinning behalen, die de wereld alleen op eigen risico aan hen kan toekennen. ‘We dringen er bij leden zoals Pakistan, China, Cuba en Saudi Arabië op aan om hun strategie van het zich concentreren op Israël, zodat de werkelijke misdaden in de wereld verborgen blijven -speciaal die van henzelf- los te laten. Dit is al de zesde speciale zitting van de raad over Israël, tegenover slechts vier voor de rest van de wereld bij elkaar. Het is tragisch dat politiek opnieuw triomfeert over de mensenrechten.' Desondanks nam de door moslims en hun vrienden overheerste VN-Mensenrechtenraad de resolutie  aan. 25 van de 47 landen -waarvan velen met 's werelds slechtste mensenrechten- stemden vóór. Het rapport ontneemt Israël het recht op zelfverdediging.

 

De Israëlische premier Netanyahu waarschuwde, dat als de UNHCR de resolutie zou aannemen, dit het vredesproces feitelijk definitief de nek om zou draaien, omdat het zou betekenen dat het Israël verboden wordt om zich te verdedigen tegen terroristische aanvallen van Hamas. In de ogen van Israël heeft PLO-leider Abu Mazen daarom nu alle recht verloren om namens zijn mensen te spreken. Tevens zien de Israëli's in de stemonthouding van Groot Brittannië en Frankrijk dat ze ook in het Westen steeds geïsoleerder komen te staan. Dit zou met het oog op een diplomatieke oplossing van het nucleaire programma van Iran wel eens averechts kunnen uitwerken, en Israël er juist toe kunnen bewegen om Iran daadwerkelijk op eigen houtje militair aan te vallen.

 

Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden nam een resolutie aan waarin het rapport “hopeloos vooringenomen en verdere raadpleging onwaardig” wordt genoemd. 334 afgevaardigden stemden vóór, 36 leden stemden tegen en 22 onthielden zich van stemmimg. Het Europese Parlement heeft met een meerderheid van stemmen het rapport wel erkend ondanks het feit dat dit antisemitische smeerstuk vol staat met omstreden geloofwaardigheden en eindconclusies. Goldstone zei zelf later in een interview met het tijdschrift The Forward in oktober 2009 “Als we onze bewijsvoering aan een rechtbank hadden voorgelegd, waren al onze bevindingen niet als bewijzen aanvaard.” Maar toen was Israël door de leugenachtige beschuldigingen en verdraaiingen in het rapport, al internationaal aan de schandpaal genageld.

 

Hamas heeft op 5 februari 2010 een document aan de pers overhandigd waarin het beweert dat het afschieten van raketten en mortieren slechts gericht was op militaire doelen. In het rapport legt de terreurbeweging de schuld van de oorlog bij Israël vanwege “de blokkade van Gaza” en was daardoor genoodzaakt tot het afvuren van zelfgemaakte raketten louter uit zelfverdediging en enkel gericht op militaire doelen. Hamasrechter al- Madhoun beweerde dat hun religie verbiedt onschuldigen, vrouwen en kinderen en oude mensen te doden. De raketten van Hamas waren echter niet gericht op militaire maar op burgerdoelen.Er zijn in de aanloop naar de oorlog duizenden raketten en mortieren lukraak op willekeurige burgerdoelen in Zuid-Israël afgevuurd waarbij 3 burgers werden gedood en ca 80 anderen gewond. Hamas heeft jarenlang opgeschept over het opzettelijk richten op burgers, het zij door zelfmoordaanslagen, door geweervuur of door raketten. 

 

Volgens het Israëlische onderzoeksinstituut Malam,  een onafhankelijke denktank van oud-veiligheidsofficieren, heeft Hamas bij de Gazaoorlog op grote schaal ziekenhuizen, ambulances en moskeeën gebruikt om van daaruit de Israëlische militairen aan te vallen. Het rapport dat op 15 maart 2010 is bekend gemaakt, keert zich volledig tegen de gefabriceerde leugens van Goldstone. Het vijfhonderd pagina’s tellende rapport van Malam is gebaseerd op luchtfoto’s van de Israëlische luchtmacht, getuigenissen van Israëlische militairen en gevangengenomen leden van Hamas, en op informatie van de Israëlische veiligheidsdiensten. Malam heeft zich uitsluitend gebogen over de tactieken van de terreurbeweging Hamas. Hamas heeft ten minste tien ziekenhuizen gebruikt als schild tegen de Israëlische troepen. De Hamasleiding zat in een bunker onder een kinderziekenhuis en gebruikten feitelijk kinderen als menselijk schild. Daarnaast had Hamas munitie- en wapendepots in ziekenhuizen gevestigd. Bijna honderd moskeeën dienden als opslagplaats voor munitie en wapens. Sluipschutters van Hamas kozen vaak positie bij een moskee, in de wetenschap dat Israël geen burgerdoelen zou aanvallen.

 

Goldstone blijkt zelf een zeer dubieus verleden te hebben. Als onderdeel van het voormalige Zuid Afrikaanse Apartheid-regime zond hij namelijk 28 Afrikanen de dood in. Zijn verklaring hiervoor deed de Israëlische onderminister van Buitenlandse Zaken, Danny Ayalon, opmerken: 'Dit zijn dezelfde uitvluchten die we hoorden van de Nazi's.'In de jaren '80 en '90 was Goldstone rechter in Zuid Afrika. Gedurende het racistische Apartheid-regime veroordeelde hij 28 zwarten tot de galg, omdat 'dit de enige afschrikking is voor moordenaars,' zoals hij in één van zijn uitspraken schreef. Volgens Ayalon kan het niet anders dat, nu zijn dubieuze afkomst aan het licht is gebracht, Goldstone heimelijke motieven moet hebben gehad bij het schrijven van het schandalige anti-Israëlische VN-rapport.'Deze zogenaamd gerespecteerde rechter gebruikt dit rapport om boete te doen voor zijn zonden en internationale erkenning te krijgen,' verklaarde Ayalon, waarbij hij verwees naar de geruchten dat Goldstone aan de slag wilde als rechter bij het Internationale Gerechtshof in Den Haag.

 

De Israëlische onderminister weigerde Goldstones uitleg dat hij 'deel was van een systeem en de wetten van de staat moest respecteren, ook als hij daar zelf soms op tegen was', te accepteren. 'Ik wil niet overdrijven, maar dit zijn dezelfde uitvluchten die we na de Tweede Wereldoorlog hoorden van de Nazi's. Zo'n verklaring rechtvaardigt niet wat hij gedaan heeft.' De kritiek dat een Israëlische krant (Yediot Aharonot) met de informatie over Goldstone naar buiten kwam, en niet het ministerie van Buitenlandse Zaken, verwees Ayalon door naar zijn voorgangers, met name Tzipi Livni, de leider van Kadima. 'Zonder opdracht van de politiek wordt wat dit soort gevoelige zaken betreft op administratief niveau geen actie ondernomen. Die opdracht had destijds door de leiding van het ministerie gegeven moeten worden.' 'Als we dit nieuws gelijk hadden kunnen gebruiken, zou dat effectiever geweest zijn,' vulde hij aan. 'Maar zelfs als Israël er nu geen politieke winst meer mee kan behalen, is het belangrijk dat de mensen ervan op de hoogte worden gesteld.' Israël heeft de conclusies van het Goldstone rapport altijd fel bestreden en noemt deze éénzijdig, bevooroordeeld, tendentieus en expliciet pro-Hamas. Bovendien zou Goldstone het terrorisme vrijpleiten en zelfs een impuls geven. http://www.jpost.com/International/Article.aspx?id=174820

 

De Goldstone leugens ontmaskerd

 

Het Goldstone-rapport mag inmiddels op de grote stapel valse beschuldigingen tegen de Joden en de Joodse staat. Goldstone heeft in de Washington Post toegegeven, dat zijn rapport over de Israëlische militaire inval in Gaza, in december 2008 en januari 2009, de Joodse staat ten onrechte van oorlogsmisdaden beschuldigde. “Wij weten nu veel meer over wat in de Gaza-oorlog gebeurde dan toen ik de commissie voorzat”, aldus Goldstone.

 

Na het herroepen van een belangrijke conclusie uit het Goldstonerapport voelt Israël zich gesterkt in de opvatting dat de mensen achter het onderzoek bevooroordeeld waren.Volgens Prof. Gerald Steinberg directeur van NGO Monitor een Israëlische organisatie die mensenrechtenclubs kritisch volgt, zijn de ngo’s die de informatie aanleverden, opnieuw ontmaskerd.” Steinberg noemde het document ,, één grote, belachelijke aanklacht, die niet op feiten is gebaseerd.” Voor prof. Steinberg kwam de onthulling van Goldstone niet helemaal als een verrassing. „Hij had tijdens diverse lezingen al laten doorschemeren dat hij zich zeer ongemakkelijk voelde met het rapport. ,,Waarom zet een internationaal gerespecteerde jurist zijn reputatie op het spel door te bekennen dat hij het niet bij het rechte eind heeft gehad? Zijn reputatie was al ondermijnd door het rapport zelf. Het is gewoon een heel slecht document. Vooral extreem links heeft Goldstone na het verschijnen van zijn conclusies in de armen gesloten. Mensen die Israël openlijk een apartheidsstaat noemen, prezen Goldstone. Ik denk dat hij bepaald niet blij was met dat effect.” Steinberg noemt het Goldstone rapport maar een klein deel van een veel groter vuil spel om Israël te demoniseren. ,,Daar spelen vooral de linkse mensenrechtenorganisaties als Human Rights Watch en Amnesty International een rol in.”

 

Steinberg: ,,In het huidige internationale klimaat is het zo dat, ook al staat iemand neutraal ten opzichte van Israël, het na het verschijnen van documenten als het Goldstonerapport nog minstens tien jaar kost om de negatieve effecten van zo’n publicatie te dempen. Goldstone werd misleid door een geregisseerde campagne die door machtige ngo’s werd geleid. Toen het rapport verscheen, hebben wij al aangetoond dat het zogenaamde bewijs van deze groeperingen het hart vormde van de politieke oorlog tegen Israël. Goldstone is door grove manipulatie bedrogen. Human Rights Watch speelde een centrale rol in de exploitatie van mensenrechten en in het promoten van de valse conclusies van het Goldstonerapport. Human Rights Watch voerde bijvoorbeeld Marc Galarsco als militair topanalist inzake de Gazaoorlog op. Deze man staat bekend om zijn obsessieve voorliefde voor het verzamelen van nazicuriosa. Human Rights Watch staat al jarenlang vooraan bij de pogingen om Israël te demoniseren en de feiten te verdraaien. Niet voor niets zat Richard Goldstone in het bestuur van deze club. De leiders van de afdeling Midden-Oosten hebben een lange geschiedenis van betrokkenheid bij een felle anti-Israëllobby.De oprichter van Human Rights Watch, Robert Bernstein, heeft zijn eigen organisatie ervan beschuldigd haar morele autoriteit te misbruiken en te proberen Israël in een pariastaat te veranderen. Het artikel van Goldstone in The Washington Post heeft laten zien dat hun campagne niets meer is dan onvervalste anti-Israëlpropaganda.”

Israël heeft de VN gevraagd het leugenachtige rapport in te trekken nu Goldstone niet meer achter de belangrijkste conclusies van het rapport staat. De Israelische premier Netanjahoe zei dat het Israelische leger nu is vrij gepleit door de onthullingen van Richard Goldstone. ,,Alles wat we altijd gezegd hebben is bewezen als waar”, zei Netanjahoe. ,,Israël schiet niet opzettelijk op burgers en ons onderzoek is gedegen en betrouwbaar, terwijl Hamas wel opzettelijk vuurt op onschuldige burgers en niets onderzoekt.”

Goldstone erkende dat de bewijzen, afkomstig van later Israëlisch onderzoek, de informatie hadden ontkracht die hij en zijn team van Hamas had gekregen tijdens hun onderzoek in opdracht van de VN.
Maar de schade was al aangericht. Het gebeuren met Goldstone belicht nogmaals een favoriete tactiek van Israels vijanden: bizarre beschuldigingen tegen de Joodse staat indienen, deze vervolgens door de internationale media laten verspreiden, of zelfs door de VN laten ondersteunen.

In een opiniestuk in de Amerikaanse krant The New York Times op 31 oktober 2011 lijkt Goldstone helemaal de kant van Israël te hebben gekozen want daarin schrijft hij, dat ,,niets in Israël in de nabijheid komt van de definitie van Apartheid.” De rechter verdedigt ook de anti-terrorismemaatregelen van Israël. ,,De beschuldiging dat Israël een Apartheidstaat is, is vals en boosaardig die de vrede en harmonie eerder uitsluit  dan ze bevordert.” Goldstone, die diende op het Hooggerechtshof van Zuid-Afrika tijdens de de periode van het Apartheidsregime, zei ,,Terwijl ‘Apartheid’ een bredere betekenis kan hebben, roept het gebruik (van die term) op tot de situatie zoals die was in het pre-1994 Zuid-Afrika. Het is een oneerlijke en onnauwkeurige laster jegens Israël, berekend om de vredesonderhandelingen eerder te vertragen dan vooruit te laten gaan.” “In Israël,” schrijft Goldstone ,,is er geen Apartheid. Niets daar benadert de definitie van Apartheid onder het Statuut van Rome van 1998.” ,, De Israëlische Arabieren hebben kiesrecht, hebben politieke partijen en vertegenwoordigers in Knesset en beschikken over stimulerende posities, inbegrepen in het Hoogste Gerechtshof. Arabische patiënten liggen zij aan zij naast Joodse patiënten in de Israëlische ziekenhuizen, die een identieke medische verzorging ontvangen.”

De rechter komt ook op voor de verdediging van de anti-terrorismemaatregelen van Israël. ,,Zolang de burgers van Israël bedreigd worden door aanslagen vanuit  Judea & Samaria, zal Israël wegversperringen en gelijkaardige maatregelen handhaven die noodzakelijk zijn voor haar zelfverdediging, zelfs indien de Palestijnen zich (door die maatregelen) onderdrukt voelen.”

Wat vaak door linkse activisten als de Apartheidsmuur wordt genoemd, is volgens Goldstone in feite een “veiligheidsbarrière die opgetrokken werd om de onverminderde terroristenaanslagen  tegen te houden; terwijl anderzijds in plaatsen zwaar geleden wordt onder die maatregel, heeft het Israëlische Hooggerechtshof de staat in veel gevallen opgedragen om de route (van de Veiligheidsmuur) te verleggen om onredelijk lijden te minimaliseren.”

Terug naar: Inhoud