Het Loofhutten feest

 

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 16 oktober 1998)

 

Het Loofhuttenfeest is het derde en laatste van de zogenaamde pelgrimsfeesten. Het brengt de Soekoth (de hut) in herinnering waarin de Israëlieten woonden na de uittocht uit Egypte. In Leviticus staat het volgende over dit feest:

 

Leviticus 23:40-43 Gij zult het als een feest des Heren vieren zeven dagen in het jaar, een altoosdurende inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult gij het vieren. In loofhutten zult gij wonen zeven dagen; allen die in Israël geboren zijn, zullen in loofhutten wonen, opdat uw geslachten weten, dat Ik de Israëlieten in hutten heb doen wonen, toen Ik hen uit het land Egypte leidde: Ik ben de Here, uw God.

 

Oorspronkelijk was het Loofhuttenfeest in het oude Israël, het feest van het binnenhalen van de oogst. Later kreeg het de functie zoals God aan Mozes had opgedragen.

 

De bouw van de hut (de Soekoth) is aan een aantal voorschriften gebonden. De hut moet buiten het huis worden gebouwd, bijvoorbeeld in de tuin of op het balkon. Hij moet worden gemaakt van dennenloof, of van riet maar een ander soort loof mag ook. Het dak wordt zo gemaakt dat er kleine openingen in zijn waardoor men de hemel kan zien. Een ander onderdeel van de attributen is de Loelav. Dit is een plantenbundel die bestaat uit een palmtak- twee takken van de beekwilg- en drie takken van de myrthe. Het laatste onderdeel van de Loelav is een vrucht die lijkt op een citroen. De naam hiervan is Etrog. Deze vrucht- de palmtak- de beekwilg en de myrthetak vertegenwoordigen het hele plantenrijk. En met de Loelav dankt men God voor alles wat groeit en bloeit. Alles gebeurt precies in overeenstemming met het gebod wat staat in Leviticus.

 

Leviticus 23:40 Op de eerste dag zult gij vruchten van sierlijke bomen nemen, takken van palmen en twijgen van loofbomen en van beekwilgen, en gij zult vrolijk zijn voor het aangezicht van de Here, uw God, zeven dagen lang.

 

Dat vrolijk zijn uit zich in zingen en dansen. In de synagoge danst men rond de ‘Almenor’ dat is de plaats waarop de lessenaar met de Thorarol staat. Men danst in het rond met de Loelav in de rechterhand en de citrusvrucht in de linker. Een van de enthousiaste liederen die men zingt is Hosanna. De rondgang in de Synagoge herinnert ook aan de verwoesting van Jericho. Op de zevende dag vindt de rondgang rond de Almenor zevenmaal plaats.

 

Op de laatste dag viert men ‘Simchat Totah’.  Op deze dag danst men met alle Torahrollen in het rond in de synagoge of in de buitenlucht. Het is het moment dat de cyclus Torahlezingen wordt afgesloten met het lezen van Deuteronomium 33:34, direct daarop gevolgd door het lezen van Genesis 1:1-3. het is een bijzondere eer voor de lezing van deze Torahgedeelten te worden opgeroepen. De opgeroepenen hebben een speciale naam n.l. ‘Chatan Totah’ oftewel de ‘Bruidegom van de Torah’ vóór de lezing van Deuteronomium en ‘Chatan Berësjiet’(wat betekent bruidegom van het begin) voor de lezing van Genesis. De cyclus Torahlezingen bestaat uit 54 afdelingen en wordt in een jaar voltooid.

 

In het Bijbelboek Zacharia staat dat na de terugkomst van de Here Jezus op aarde, alle volken ieder jaar naar Jeruzalem zullen optrekken om samen met Hem het Loofhuttenfeest te vieren.

 

Zacharia 14:3-8-16-18-19 Dan zal de Here uittrekken om tegen de volken te strijden, zoals Hij vroeger streed, ten dage van de krijg;  Zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg…Dan zullen te dien dage levende wateren uit Jeruzalem vlieten. En de Here zal Koning worden over de gehele aarde. Allen die zijn overgebleven van al de volken, die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, zullen van jaar tot jaar heentrekken om zich neer te buigen voor de Koning, de Here der Heerscharen, en het Loofhuttenfeest vieren.

 

Het Loofhuttenfeest wordt gevierd als alle oogst in Israël is ingezameld en na dit feest zijn er op de kalender geen Bijbelse feesten meer te vinden die ook voor de Nieuwe Verbondsgelovigen op de Edele Olijfboom van profetische betekenis zijn. Net zoals in Israël de druiven werden getreden in de persbak, zo zal ook het Lam, voordat Hij terugkomt, de persbak treden van de toorn van God, een verwijzing naar het oordeel over de volkeren die Hem niet hebben geloofd of diegenen die van Hem afvallig zijn geworden.

 

Terug naar: Inhoud