Erdogan noemt Jeruzalem een stad onder bezetting

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 3 juli 2017)

Zijn aanvankelijke toenadering tot Israël is niets anders dan een valstrik. Hij is even bezig geweest de diplomatieke banden met Israël te herstellen, maar in de praktijk blijkt de moslimextremist Erdogan nog steeds een onvervalste Israëlhater en een fanatiek supporter van de landrovers in Ramallah, de Palestijnse terreurbeweging Hamas en ander islamitische terreurgroepen. Zo weigerde hij tijdens een interview op Israëls Channel 2 zijn eerdere uitspraken terug te nemen waarin hij Israëls acties tegen Hamas vergeleek met die van de Nazi’s. Ook stelt hij het Zionisme op gelijke hoogte met het Fascisme. Dat is niets anders dan een kwaadaardige en lasterlijke uitspraak. Terwijl Erdogan de mensenrechten in zijn land met voeten treed, heeft hij commentaar op Israël, de enige echte democratie in het Midden-Oosten waar de mensenrechten van alle inwoners is gegarandeerd. Israël beschermt de vrijheid van geloofsuiting van alle religies in het land waaronder dat van Joden, Moslims en Christenen. Deze Erdogan is niets anders dan een oorlogszuchtige criticus van Israël.

De schoolboeken die de Turkse overheid verstrekt druipen van de Jodenhaat en leraren doen er nog een schep bovenop. 'Maak jullie geen zorgen,' reageerde een docent van de twaalfde klas van een gymnasium. 'Op een dag zal Israël worden vernietigd, en die dag is nabij. Alle Joden zullen hiervoor betalen!' Als reactie begonnen sommige leerlingen Hitler te prijzen, terwijl anderen zich bereid verklaarden mee te willen helpen om de Israëliërs 'de zee in te drijven'. Echt als een verrassing komt het niet, want de vooringenomen media en politici verspreiden deze manipulatieve antisemitische retoriek.

Erdogan haalde op 15 mei 2014 de krantenkoppen, nadat hij anti-Israëlische beledigingen schreeuwde alvorens zijn veiligheidstroepen opdracht te geven een demonstrant af te tuigen. Een Turks staatsburger benaderde Erdogan en zijn veiligheidsteam terwijl ze Soma bezochten, in de nasleep van het catastrofale mijnongeluk dat aan bijna 300 mensen het leven heeft gekost. Erdogan reageerde met antisemitisch geweld. “Waarom ren je weg van mij - Israëlisch sperma!” schreeuwde hij en sloeg de demonstrant. Het woord “sperma” wordt gezien als een uitermate grove belediging in het Turks. Videobeelden tonen ook dat veiligheidstroepen de man aftuigen. De anti-Israël reacties van Erdogan kwamen, ondanks het feit dat Israël een volledig uitgerust Magen David Adom team naar de plaats van de ramp had gestuurd.

Op 15 mei 2015 riep Erdogan in een toespraak opnieuw oorlogszuchtige taal aan het adres van Israël. Hij herinnerde de Turken aan het Ottomaanse Rijk dat hij in 2023 wil gaan herstellen, en vroeg het volk op hem te blijven stemmen, omdat hij van plan is om ‘Jeruzalem binnen te vallen’.

Op 31 januari 2016 schreef de Turkse journalist Seyfi Sahin een artikel in de Turkse krant Vahdet. Deze krant is onder meer een spreekbuis voor dictator Erdogan. Sahin zegt na lang nadenken vastgesteld te hebben dat de mensen niet van apen afstammen, maar dat apen van mensen afstammen en dan met name de nakomelingen van Joden die door Allah zijn vervloekt. Hij zegt dat hij zich door de Koran heeft laten leiden en verwijdt daarbij naar vers 5:60 waar staat dat Allah, als hij boos is, mensen in apen en varkens kan veranderen. En dat wordt door velen natuurlijk voor waar aangenomen. De uitspraken van Sahin zijn een schoolvoorbeeld van krankzinnigheid waaraan velen in de islamitische wereld mee scoren. Israëlhaters zijn niet geïnteresseerd in de waarheid.

Ook zijn er met regelmaat bedreigingen van Erdogan aan het adres van Israël te horen. Op 29 november 2016 beschuldigde Israël van racisme en riep hij “alle moslims” op mee te helpen Jeruzalem te verdedigen en dreigde hij openlijk met een mosliminvasie van Jeruzalem. “Het is het gezamenlijke doel van alle moslims de Palestijnse zaak te helpen verdedigen en Jeruzalem te beschermen en de Al Aqsa Moskee niet alleen te verdedigen met stenengooiende kinderen.” Dit is niets anders dan een oproep aan de moslimwereld de wapens tegen Israël op te pakken. Ook waarschuwde hij Donald Trump het niet te wagen de Amerikaanse Ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen. Tijdens een toespraak in Istanbul op 8 mei 2017 noemde hij de ‘bezetting’ van Jeruzalem een belediging voor moslims en beschuldigde hij Israël van racisme.

Sprekend op een parlementair symposium over Jeruzalem in Istanboel bekritiseerde Erdogan ook het Israëlische voorstel de luidsprekers op moskeeën die de moslims oproepen om te bidden, iets te reduceren omdat steeds meer mensen zich mateloos aan deze herrie beginnen te storen. ‘Wij zullen het tot zwijgen brengen van de gebeden in Jeruzalem niet toestaan,’ aldus Erdogan. Het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken reageerde dat ‘degenen die in hun eigen land systematisch de mensenrechten schenden, geen preken moeten houden tegen de enige echte democratie in het Midden Oosten. Israël beschermt consistent de totale vrijheid van aanbidding voor Joden, moslims en christenen, en zal dat blijven doen, ondanks deze ongegronde laster.’

Ooit bestond er een vriendschappelijke relatie tussen Israël en Turkije, maar dat behoort tot het verleden. Meer dan vijfhonderd jaren lang, vanaf de verdrijving van de Joden uit Spanje in 1492 en de verschrikkelijke vervolging van nazi Duitsland, konden Joden en Turken het redelijk goed met elkaar vinden. Israël heeft jarenlang gewerkt aan een nauwe samenwerking met Turkije op politiek, economisch en militair gebied. Maar dat veranderde snel toen Israël in 2010 het terreurschip de Mavi Marmara overviel. Erdogan ging als een beest tekeer toen hij hoorde dat Israël het schip had geënterd. Deze gebeurtenis leidde tot een grote diplomatieke rel tussen Turkije en Israël. Turkije besloot de banden met Israël formeel te verbreken en eiste uitlevering van de betrokken militairen. Erdogan zou zelfs van plan zijn geweest een militaire actie tegen Israël te ondernemen. Dat zou echter maar nét door Amerika en Frankrijk zijn voorkomen. De Mavi Marmara zou hulpgoederen brengen naar de bevolking in Gaza, maar dat bleek bedrog. Klik hier voor meer informatie over het enteren van de Mavi Marmara.

Turkije wil zeggenschap over de Tempelberg

De Tempelberg in Jeruzalem wordt wel het meest explosieve stukje grondgebied op aarde genoemd. Jeruzalem is uniek onder de steden van de wereld, en dat maakt deze stad tot een voortdurend brandpunt van botsende volken en religieuze belangen. Achter alle strijd en verwoesting gaan geestelijke machten schuil die vastbesloten zijn Gods eeuwige bedoeling en roeping te vernietigen. De geschiedenis van Jeruzalem is treffend samengevat in een oud Joods gezegde. Tien maten van lijden zijn door God naar de wereld gezonden, en negen van de tien vielen op Jeruzalem. In 1967 heroverde Israel het door Jordanië bezette oostelijk deel van Jeruzalem, inclusief de Tempelberg. Na de bevrijding droeg Israël- tot verbazing van velen- het beheer van de Tempelberg direct weer over aan Jordanië. Dit beheer wordt op de Tempelberg uitgevoerd door de islamitische organisatie Waqf.

Het Israëlische tijdschrift Hashiloach, uitgegeven door het Tikvah Fund, meldt dat Turkije probeert meer invloed te krijgen op het beheer van het Tempelberg. Ook het dagblad Israel Hayom publiceerde een artikel, dat Turkije miljoenen dollars heeft geïnvesteerd in projecten in het oostelijk deel van Jeruzalem, om daarmee de Turkse aanwezigheid in dit deel van de stad en op de Tempelberg te versterken. Honderd jaar sinds het einde van het Ottomaanse Rijk proberen Turkse stichtingen en organisaties met miljoenen dollars Turkije weer een islamitische leidende positie te geven in Jeruzalem en op de Tempelberg. Volgens een onderzoek van de krant komt een groot deel van de geïnvesteerde gelden van de Turkse regering. Erdogan droomt van een islamitische verovering van Jeruzalem en vind dat de vlag van de islam weer in Jeruzalem moet wapperen zoals tijdens de overheersing van Jeruzalem tijdens het Ottomaanse rijk.

"Het einde van de Turkse overheersing van Jeruzalem, 9 december 1917." Militairen van het Britse leger doorsteken de Turkse vlag met hun bajonetten. (Ottoman Imperial Archives).

David Koren en Ben Avrahami, kenners van de situatie in Oost-Jeruzalem, stellen dat Turkije al miljoenen dollars heeft geschonken aan NGO’s (Niet Gouvernementele Organisaties) in het oostelijk deel van Jeruzalem, om de invloed van Turkije op Arabische inwoners te vergroten. Alles wijst erop dat Turkije het beheer van de Tempelberg in handen probeert te krijgen. Het valt ook op dat steeds meer Arabische inwoners van Jeruzalem pro-Turkije zijn. Op steeds meer plaatsen verschijnen Turkse vlaggen, zelfs op de Tempelberg. Ook verlenen ze steun en extremistische Moslim Broederschap-elementen in de stad.

De toespraken van Erdogan doen op huiveringwekkende wijze denken aan Adolf Hitler, die de Duitsers eveneens massaal wist te hypnotiseren met megalomane visioenen over een nieuw groot en machtig wereldrijk. Turken houden nog altijd heel veel van Adolf Hitler. De ‘sultan’is zelf een verklaard bewonderaar van Hitler. Academici en boekhandelaren in Turkije staan nog steeds verbaasd over de belangstelling van jonge Turken voor de boeken van Adolf Hitler. Volgens een woordvoerder van een Turkse uitgeverij heeft de populariteit van het boek te maken met een opkomend nationalisme en antisemitisme in het land. Erdogan bespeelt voortdurend de emoties van de Turken. Hij werpt zich op als de nieuwe sultan en kalief van de hele moslimwereld. Zijn ideologie en doelstellingen zijn identiek aan die van de Moslimbroederschap, waarvan de Palestijnse terreurbeweging Hamas ook een afdeling is.

De ontwikkelingen rond Turkije lijken steeds meer een profetisch karakter te krijgen. Zo meldt de Bijbelse profeet Ezechiël dat er een invasie zal plaatsvinden op de bergen van Israël onder leiding van Gog uit het land van Magog en dat vele volkeren als een opkomend onweer met hem zullen optrekken. Deze aanval werd door de Russen al in 1930 op een postzegel van 14 Kopek afgebeeld. Op de achtergrond is de voormalige Sovjet-Unie te zien en op de voorgrond een aantal paarden die op een pad galopperen dat rechtstreeks naar Israël voert.

Russische postzegel van 14 Kopek.

Ezechiël noemt onder de deelnemers van de invasie ook het huis van Togarma. (Ezechiël 38:39). Diverse exegeten zien in Togarma Turkije. Togarma is in de Bijbel een nazaat van Jafeth, een van de drie zonen van Noach, die in de kustlanden is terechtgekomen. Hoewel Ezechiël spreekt van een land ver in het noorden, heeft volgens de Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus Togarma betrekking op Frygië en dit land bevond zich binnen de grenzen van het huidige Turkije.

Diverse Bijbeldeskundigen hebben het lange tijd voor onmogelijk gehouden dat de Turken deel zouden kunnen uitmaken van de vele koningen in Gog’s coalitie, maar dat begint steeds meer realiteit te worden. Men moet niet vergeten dat Turkije een islamitisch land is en de islam is nu eenmaal een vijand van Israël. De invasie van Gog en zijn krijgsbenden laat de tomeloze haat van de duivel zien tegen de Joodse staat en de God van Israël. Maar daar op de bergen van Israël zal de Bijbelse God hoogstpersoonlijk ingrijpen en met Gog en zijn bondgenoten in het gericht treden. Dan zal God Zijn heilige naam bekendmaken.

Terug naar: Inhoud