De catastrofale hete zomer van 1540
Door: Franklin
ter Horst. (Aangemaakt: 27 december 2019) (Laatste bewerking: 26 augustus 2022)
Klimatologische hittejaren zijn niets
bijzonders. Opwarmingen en afkoelingen gebeuren in cycli. De
klimaatgoeroes die regelmatig hun verhalen over recordtemperaturen aan het
goedgelovige publiek presenteren hebben kennelijk nog nooit van de catastrofale hittezomer van 1540 gehoord.
In
het tijdschrift Climatic Change toont een internationale groep van 32
wetenschappers aan dat in dat jaar West-Europa te maken kreeg met een ongekende
hittegolf en een ‘Megadroogte’ die maar liefst 11 maanden aanhielt. Nog tientallen jaren later spraken de mensen over het
Grote Zonnejaar. De hitte
kondigde zich al aan in februari van dat jaar en werd uiteindelijk de warmste en meest zonnige
zomer uit de recente Europese
geschiedenis. In
grote delen van Midden-Europa viel
gedurende deze periode nauwelijks enige regen. Er zijn talloze historische
verslagen van dit hittejaar. De wetenschappers verzamelden
informatie hierover uit meer dan 300 documenten, waaronder registers
bijgehouden in dagboeken, kronieken,
oogstgegevens door boeren, kerken en sluiswachters en andere aantekeningen. Deze documenten maken
duidelijk dat er sprake is geweest van een gigantische catastrofe en een
ongekende droogte.
Het geschatte aantal neerslagdagen en
neerslaghoeveelheid voor
Midden- en West-Europa in 1540 was aanzienlijk lager dan de 100-jarige minima
van de instrumentele meetperiode voor lente, zomer en herfst. Dit resultaat
werd ondersteund door onafhankelijke bewijsstukken over extreem lage
rivierstromingen en bosbranden in de hele natuur.
In het artikel “Europe’s
Gigantic Catastrophe”, schrijft Journalist en geoloog Alex Bojanowski hoe
plotseling in januari 1540 de droogte begon. Er was geen sprake van een megavulkanische
uitbarsting, een super aardbeving of de gevolgen van de inslag van een monster
meteoor.
Meteoorinslag
Het ging om een 'ongekende'
droogteperiode dat alles ver overtrof. Hij citeert Rüdiger Glaser van de
Universiteit van Freiburg die zegt dat één factor kan worden uitgesloten: dat
CO2 daar de oorzaak van is. “Er
zijn veel factoren die moeten worden samengevoegd in de hoop erachter te komen
wat de catastrofale hittegolf van 1540 kan hebben veroorzaakt.”
Ten zuiden van de Alpen
begon de ramp al in 1539. Een Italiaanse kroniek beschrijft het
winterweer even droog en warm als in juli van dat jaar. De droogte verspreidde
zich vroeg in 1540 naar het noorden; een Elzasser
wijnboer merkte op dat er slechts drie dagen regen waren in maart. De grond droogde uit en barstte. Het aantal dagen met temperaturen
boven 30 ° graden was minstens drie keer zo groot als gewoonlijk. Rivieren vielen droog zodat watermolens niet meer werkten, graan niet
gemalen en brood niet gebakken kon worden. Putten en bronnen waren
opgedroogd. Dat was voor zover bekend, nog nooit eerder voorgekomen. In Keulen
stond de Rijn nagenoeg volledig droog en in Parijs liepen mensen door de
bedding van de Seine. Een Zwitserse kroniekschrijver meldde dat er geen druppel
water kon worden gevonden, zelfs niet op anderhalve meter diepte van de
rivierbodems. Fatale Bos- en heidebranden waren aan de orde van de dag, maar
ook dorpskernen en zelfs enkele steden raakten in brand.
In de zomerhitte werden naar schatting ruim een miljoen mensen gedood in heel Europa. Mensen bezweken aan allerlei ziektes, vooral aan de pest. Ook heerste er dysenterie. Het was een extreme klimatologische gebeurtenis. De velden waren totaal verdord en de oogsten gingen verloren. Bomen en wijngaarden verdroogden en de dieren in de weiden stierven vanwege gebrek aan voedsel. Het sociale leven stortte ineen waardoor er spanningen ontstonden tussen de mensen onderling. Mensen barricadeerden hun huizen uit angst voor geweld.
Volgend op de bloedhete
zomer van 1540, kreeg Europa vanaf januari 1541 te maken met een heftige
vorstinval. De Elbe vroor dicht. Men had in 20 jaar niet meer zoiets beleefd.
In de 16e en 17e eeuw kreeg Europa vervolgens te maken met een zogenaamde
"Kleine ijstijd” waarvan de nasleep nog voelbaar was tot de 18e eeuw. De “Kleine ijstijd” zorgde ervoor dat veel rivieren in de winter
bevroren, en in sommige jaren was het zelfs mogelijk om van Denemarken over de
Baltische Zee naar Zweden te lopen. Extreme weeromstandigheden in het verleden
hadden niets te maken met het CO2 gehalte veroorzaakt door
menselijke invloeden. De zon bepaalt de temperatuur op aarde en
niet de mens hoewel dit het sprookje is wat miljoenen mensen vanwege de
uitspraken van de Klimaatfantasten geloven. Dr. Bas van Geel van de
Universiteit van Amsterdam vertelde enkele jaren geleden over zijn onderzoek op
basis waarvan hij concludeert dat niet de mens met zijn CO2-uitstoot
maar de zon de belangrijkste drijfveer van de opwarming is. Prof. Begemann maakte diverse reizen naar de
Noordpool en concludeert op basis daarvan dat er helemaal geen klimaatprobleem is.
Diverse klimaatdeskundigen zeggen niet te weten wat er precies in de atmosfeer
gaande is.
Diverse metingen hebben uitgewezen dat sinds
de IJstijd het klimaat tenminste 15 keer is opgewarmd en afgekoeld met een groter verschil in temperatuur
dan de huidige opwarming die aan de mens toegeschreven wordt. De waarheid is
kennelijk moeilijker te accepteren dan een leugen. Miljoenen Nederlanders worden bijna
dagelijks door middel van diverse propagandakanalen geconfronteerd met het
sprookje dat het stof die wij uitademen. CO2 (koolstofcaptatie), een
gevaarlijk gif is dat ten koste van alles bestreden moet worden. Dat is een
hoax, een fabel. Miljarden aan belastinggeld wordt er gepompt in allerlei
milieuorganisaties, die daarmee stapels zinloze en onleesbare rapporten
produceren. Na zoveel jaren de klimaathoax te hebben verspreid is er nog steeds
geen flintertje wetenschappelijk bewijs dat CO2 een ongekende
‘catastrofale’ opwarming van het klimaat veroorzaakt. Global Warming door
toedoen van de mens bestaat niet, Die zogenaamde opwarming is alleen realiteit
in de al lang ontkrachte computermodellen van een handjevol gepolitiseerde
wetenschappers wier onderzoeksresultaten volledig afhangen van de hoogte van
overheidssubsidies.
Echte
klimaatspecialisten worden van de buis geweerd want hun mening past niet in het
sprookje van klimaatgoeroes. Het klimaat en het weer trekken zich niets
aan van de Westerse CO2-nepnieuws propagandisten. In de berekeningen
zoals opgenomen in het akkoord
van Parijs in 2015 is volgens voormalig NOAA wetenschapper John Bates
sprake van datamanipulatie en ondeugdelijke praktijken, om de politieke agenda
erdoor te drukken. Het Klimaatverdrag van Parijs is niets anders dan een
niet-wetenschappelijk, extremistisch ideologisch verdrag van de
linksgroenliberale elite.
Tijdens de klimaatconferentie in Madrid van 2 tot/met 13 december 2019 benadrukte de Nederlandse WEF-sekte premier
Mark Rutte te midden van staatshoofden, klimaatactivisten, klimaatextremisten
en andere klimaathysterici, het belang van het “Akkoord
van Parijs” en zei dat de wereld de limiet van het klimaat, dat de natuur
en het milieu kunnen verdragen, heeft bereikt. Hij vertolkte het meest
radicale, alarmistische CO2 sprookje, dat op niets anders neerkomt dan
het grotendeels afbreken van onze huidige welvaart en vrijheid.
Ook verkondigde hij de fabel dat er in Nederland consensus bestaat hoe het probleem van de ‘bestaande opwarming’ van de aarde aangepakt moet worden. Er is echter geen sprake van consensus want echte wetenschappers en kerngeleerden worden geweerd bij de klimaattafels. Wetenschap is het niet wat al die klimaathysterici verkondigen. Het is een nieuwe religie. Het klimaat is niet voorspelbaar en zijn de aan ons gepresenteerde rekenmodellen onbetrouwbaar. Maar desondanks blijven de klimaatactivisten dag na dag de klimaattrom roeren. Ook de WEF-sekte leider Klaus Schwab zei daar het volgende over: “We weten nu dat de volgende crisis al om de hoek loert. Dat is de klimaatcrisis.”
NOS-weerman
Gerrit Hiemstra verspreidt nepnieuws over droogstaande rivier
Tijdens de hittegolf circuleerden op social media foto’s van een
nagenoeg opgedroogde Loire. “Dit is de
Loire, de langste rivier van Frankrijk. Nu is hij verdwenen, verdampt. Dit is
in de afgelopen 2000 jaar nog nooit gebeurd,” staat in een bericht op Facebook dat meer dan 27.000 keer is
gedeeld.De foto’s zijn gemaakt door Frank Dubray, een journalist van het
dagblad Ouest-France.Op enkele plassen na waren enkel nog zandbanken in de
rivierbedding te zien.Diverse klimaatopwarmingdeskundigen waaronder
NOS-weerman Gerrit Hiemstra, Europarlementariër Guy Verhofstadt,
VVD-gemeenteraadslid Erik Verweij en Volkskrant-columnist Asha ten Broeke
deelden de beelden op Twitter.Verhofstadt schreef: “Zo zien de Rijn en de Loire er vandaag de dag uit. En de politiek zit
nog altijd vol klimaatontkenners en zogenaamde leiders die aarzelen om concrete
actie te ondernemen.” Hij voegde toe dat we moeten afstappen van fossiele
brandstoffen.“Klimaatopwarming is géén
probleem waar we in de verre toekomst misschien ooit nog eens de gevolgen van
gaan ondervinden. Het is meer de vraag hoe erg we het nog laten worden,”
twitterde VVD’er Verweij.Wat blijkt? Het gaat om een zijtak van de Loire, die
wel vaker droogstaat. Door de hoofdrivier stroomde gewoon water, blijkt uit onderzoek van het factcheckbureau Lead Stories.De
foto’s zijn gemaakt bij het dorpje Saint-Laurent-le-Vieil, waar de Loire door
een eiland in tweeën wordt gesplitst. Ten noorden van dat eiland ligt ‘de dode
arm’ van de rivier, waar de foto’s zijn gemaakt.
Franklin ter Horst
E-mail: Hijkomt@hetnet.nl
Terug naar: Inhoud