De Protocollen van de Wijzen van Sion

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 6 september 2016) (Laatste bewerking: 17 februari 2018)

In een nieuwe serie artikelen in juni 2016, zijn volgens het Egyptische dagblad Al Ahram de Joden druk bezig met een geheim complot om de wereld te veroveren en alle andere volken en religies te vernietigen. Een reeks artikelen waar Adolf Hitler zijn vingers bij af zou likken. In de reeks van vijf artikelen benadrukt de journalist dat de Joden achter alle globale conflicten zitten met inbegrip van de burgeroorlog in Syrië, Irak en de Eerste en de Tweede Wereldoorlogen, als deel van hun masterplan om de wereld te vernietigen. De auteur gebruikt vervalste passages uit de Talmoed als “bewijs” voor de samenzwering en citeert bovendien uit de “Protocollen van de Wijzen van Sion”.

Hoewel het bij deze “Protocollen” gaat om een fictief verslag van een vergadering van joodse leiders, dat in 1897 zou hebben plaatsgevonden in Bazel duikt dit schandelijke antisemitische smaadschrift steeds opnieuw op in de Arabische wereld en op allerlei antisemitische en Israël hatende sites. Al direct na de verschijning is duidelijk geworden dat het bij het geschrift om een vervalsing ging. Het gaat om het meest smerige antisemitische geschrift aller tijden. Het verhaal gaat dat joodse leiders (wijzen van Sion) bijeen zouden zijn gekomen om de christelijke maatschappij omver te werpen. Ook zouden zij plannen hebben gesmeed voor een joodse wereldheerschappij; de “Protocollen” beschrijven tot in detail hoe deze verwezenlijkt zou moeten worden. Het geschrift werd en wordt daarom volop geciteerd door antisemieten om er het “joodse gevaar” mee aan te tonen. Omdat de vrijmetselarij ook genoemd wordt in de Protocollen, is dit voor sommigen een bewijs dat er een Joodsmaçonnieke samenzwering bestaat.

Protocollen van de wijzen van Sion. Omslag van de eerste druk

De mythe van een joodse samenzwering om van alle christenen slaven te maken of hen te verdelgen ontstond al in de Middeleeuwen. Joden zouden bronnen vergiftigen om christenen uit te roeien. Allerlei verhalen waarin het spookbeeld van zo’n samenzwering werd opgeroepen deden de ronde. Vanaf de Renaissance werd vooral in Spanje deze mythe voor politieke doeleinden gebruikt, en na de Franse Revolutie ook in Frankrijk en Duitsland. De inhoud van het geschrift is gebaseerd op een schrijfwerkje van heel andere aard.

De oorsprong ligt in een tegen de Franse keizer Napoleon III gericht strijdschrift, met als titel: 'Gesprekken in de hel tussen Machiavelli en Montesquieu', waarin overigens geen enkele zinspeling op het Jodendom en de joden is te vinden. Dit werd geschreven in 1864 (en uitgegeven in Brussel) door de naar België uitgeweken Franse advocaat Maurice Joly (1831-1878), die hiermee de machtshonger, antisociale ideeën en imperialistische houding van Napoleon III hekelde. Joly zag deze Napoleon als iemand die de hele wereld aan zich wilde onderwerpen. Via een Russische diplomaat kwam de tekst veel later onder de aandacht van de Ochrana, de Russische geheime dienst, die het uitstekend kon gebruiken in zijn politiek om de joden aan te wijzen als zondebok voor de rampzalige toestanden op dat moment in het Russische Rijk. Zij presenteerde het als de inbeslaggenomen tekst van een rabbijn die tot het genootschap van de Wijzen van Sion behoorde.

Men selecteerde ongeveer de helft van de tekst van dit geschrift, verving daar overal Napoleon III door joden en Frankrijk door wereld, en voegde er nog een aantal stukken tekst van eigen makelij aan toe. In die tijd, het eind van de 19e eeuw, kwam de beweging van het zionisme op gang en de Russische opstellers van de Protocollen speelden hier handig op in. Men beweerde dat bijeenkomsten en congressen die Theodor Herzl, onder anderen, organiseerde in werkelijkheid bijeenkomsten van joodse samenzweerders waren die plannen smeedden om de wereld in hun macht te krijgen. In 1905 werd het pamflet in Rusland gepubliceerd door de Rus Sergej Niloes, een agent van de Ochrana. Russische conservatieven en ook de Russisch-orthodoxe Kerk gebruikten onmiddellijk deze Protocollen als rechtvaardiging voor hun antisemitische doeleinden. Al snel werd echter duidelijk dat de Protocollen verzonnen waren.

Tussen 1926 en 1968 waren er liefst negen vertalingen van de Protocollen verschenen, waaruit wel blijkt hoe groot de belangstelling in de Arabische wereld voor dit smaadschrift was. In 1929 had Haj Amin Al- Husseini, de grootmoefti van Jeruzalem, een exemplaar bij zich toen hij zich moest verantwoorden voor een commissie die Palestijnse moordpartijen op Joden moest onderzoeken. Gedurende de hele 20e eeuw hebben antisemitische bewegingen in Duitsland, Oost-Europa, de Verenigde Staten en in verschillende Arabische landen met grote gretigheid van de Protocollen gebruikgemaakt, ten behoeve van antisemitische maatregelen om "het joodse gevaar in te dammen". Bij verschillende uitingen van antisemitisme, ook tegenwoordig nog, duiken de Protocollen steeds weer op. Een actueel voorbeeld is het handvest van de Palestijnse terreurbeweging Hamas, waar veelvuldig uit de Protocollen van Sion geciteerd wordt om de “zionistische samenzwering” aan te tonen. In het Midden-Oosten wordt door velen niet getwijfeld aan de echtheid van de Protocollen en die zijn dan ook op grote schaal verkrijgbaar als “historische literatuur”. Een Amerikaanse uitgave van de Protocollen werd in 1920 gesponsord door de autofabrikant Henry Ford, onder de titel The International Jew (De Internationale Jood). In 1927 bood hij echter publiekelijk zijn excuses aan, gaf hij toe dat het om een vervalsing ging, en gaf hij opdracht om verdere uitgave stop te zetten. Hij sprak later echter wel zijn waardering uit voor nazi-Duitsland. In 1935 kwam een Zwitserse rechtbank tot de uitspraak dat het om een vervalsing ging. Een deel van het vonnis werd later met onduidelijke argumenten min of meer nietig verklaard. In 1964 bevestigt een onderzoekscommissie van de Amerikaanse senaat dat het boek een vervalsing is. 

Het smaadschrift heeft in de ruim 100 jaar van zijn bestaan miljoenen mensen ertoe aangezet, hun Joodse medemens onnoemelijk leed te bezorgen. De sterk antisemitische Tsaar Nicolaas II zag in de Protocollen een mogelijkheid om ‘de Joden’ te beschuldigen van steun aan de ophanden zijnde revolutie. Hij liet het boekje in grote oplaag verspreiden, met als resultaat bloedige pogroms.

Pogroms in Rusland

Ook Hitler baseert zich erop in zijn boek Mein Kampf. Voor Hitlers nazibeweging waren de Protocollen een rechtvaardiging voor de Jodenvervolging. Nazileider Goebbels schrijft in zijn dagboek: ‘Ik heb een diepgaande studie gemaakt van de Protocollen van Sion. In het verleden werd altijd het bezwaar gemaakt dat ze niet geschikt zijn voor moderne propaganda. Ik heb vastgesteld dat we ze prima kunnen gebruiken!’ Het geschrift is daarna onder meer in Duitsland - op grote schaal verspreid. Waar al die haatpropaganda toe geleid heeft is intussen duidelijk: eerst Jodenhaat, dan Jodenvervolging en ten slotte Jodenmoord: de Holocaust of Sjoah. Tot op de dag van vandaag verketterd het boekwerkje het Joodse volk en de staat Israël.

Ook na afloop van de 2e Wereldoorlog is de verspreiding ervan gewoon doorgegaan. Het wordt overal te koop aangeboden. Het idee dat de wereld beter af is zonder de Joden lijkt een nieuw leven te gaan leiden. Met name in Iran worden bijna dagelijks oproepen geplaatst voor een gewelddadige verdwijning van Israël. Ook in onder meer Egypte, Syrië en Saoedi-Arabië, bij het terreurbewind in Ramallah en Hamas in Gaza worden de “Protocollen” als een soort heilig boek gezien en wordt het geschrift aangevoerd als bewijs voor Israëlische expansiedrift en wens tot wereldoverheersing. Abu Mazen (Mahmoud Abbas) de huidige bendeleider in Ramallah erkende in 2004 dat het bij de Protocollen om een authentiek document ging. Het is zelfs op veel gewone Palestijnse scholen onderdeel van het lespakket. In Saoedi-Arabië en elders in de islamitische wereld komt met regelmaat een nieuwe editie uit van deze “Protocollen”.

Een uitgave van de Protocollen in het Arabisch. Op de cover staat een chanoeka die druipt van het bloed met op de achtergrond de Ster van David.

In Saoedi-Arabië worden deze protocollen op school onderwezen als feitelijke beschrijving van wat de Joden van plan zijn met deze wereld. In verschillende Arabische landen staat dit meest smerige antisemitische geschrift aller tijden, praktisch continu in de top 10 van best verkochte non-fictie boeken, en worden geregeld verfilmingen op de TV uitgezonden, of verschijnt zij in feuilleton in de media.

De vroegere Egyptische president Gamal Abdel Nasser, die in 1956 alle Joden in Israël de zee in wilde drijven, was er heilig van overtuigd dat dit geschrift op waarheid berustte en stimuleerde de verspreiding ervan. In Egypte bestaat al jaren een stroom van antisemitische artikelen en cartoons, die voor een deel regelrecht aan het nazitijdschrift Der Stürmer lijken te zijn ontleend. De Egyptische regeringsmedia wordt toegestaan allerlei leugens over Israël te verspreiden. Zo werd in Egypte in 2002 een tv-soap uitgezonden getiteld: 'Ruiter zonder Paard'.  

De hele Arabische wereld was vol of over de 41 delige gewraakte tv-serie. Hierin werd het zionisme afgeschilderd als een Joods complot om de wereld onder haar controle te brengen. De rechten werden direct al doorverkocht aan zo’n twintig andere Arabische zenders. In de serie komen de "Protocollen van de Wijzen van Sion" ter sprake. De serie vertelt het verhaal van een Egyptenaar die leiding geeft aan de strijd tegen de Britse overheersing. Totdat hij een document in handen krijgt (de Protocollen) die ‘bewijzen’ dat de zionisten de echte vijand zijn. Het weekblad Roz al-Joesoef prees de moed van de makers van dit ‘onfrisse stuk’ om duidelijk te maken dat de protocollen nog steeds het richtsnoer vormen voor Israëls rassenpolitiek. Dit soort reacties illustreert hoezeer in Egypte het antisemitisme voortwoekert.Maar dat is eveneens het geval in de rest van het Midden-Oosten. Ook op internet zijn ze volop te vinden; de Israël hatende meute die de “Protocollen” voor waarheid aannemen.

De ‘Protocollen van de Wijzen van Sion’ nog altijd springlevend in Egypte

Dat dit schotschrift niets anders dan een kwaadaardige vervalsing is, stoort de Arabische en ook Egyptische nep-wetenschappers en ‘historici’ niet in het minst. Zo werd er op 11 december 2017 in het Egyptische dagblad Al-Yawm Al-Sabi  een artikel gepubliceerd van ene Hashem Al-Fakharani  onder de titel: “From the ‘[Arab] Spring Plots’ to ‘the Buying of the White House’ – The Protocols of the Elders of Zion Are Realizing Their Goals after 100 Years …”De non-profit organisatie Middle East Media Research Institute (MEMRI) heeft dit artikel vertaald. Hierbij enkele uittreksels:

“De unilaterale Amerikaanse erkenning [van Jeruzalem als hoofdstad van Israël], die de waarschuwingen van de internationale gemeenschap over de implicaties negeerde, gebeurde niet plotseling. Integendeel, het maakte deel uit van het Zionistische complot dat de Joden van Europa in 1901 begonnen te weven, zoals een spinnenweb, door middel van het document De protocollen van de Wijzen van Zion, dat 24 protocollen omvat. [Deze protocollen omvatten een plan] om de wereld over te nemen door handlangers [van de Joden] te plaatsen in gevoelige posities bij besluitvormers en door lobbygroepen op te zetten – [collectief] bekend als de zionistische lobby – die op tirannieke wijze het lot van de landen bepalen.

De rabbijnse raad van de Joden ontwikkelde de protocollen met als doel de christelijke hegemonie in de wereld te vernietigen. Aldus, na het [Eerste Zionistische] Congres – dat plaatsvond in Basel, Zwitserland, en in 1897 werd georganiseerd door Theodor Herzl, de leider van de Zionistische beweging – paste de groep Europese rabbijnen de Protocollen aan met als doel een nationaal thuisland te vestigen voor de Joden in Palestina.… Door middel van dit [Zevende] Protocol slaagde Israël erin de capaciteiten van de legers van deze landen te verzwakken, terwijl het Egyptische leger erin slaagde stand te houden tegen deze duivelse samenzwering.

Na de revolutie die uitbrak in maart 2011, werd Syrië, dat een van de landen is die in conflict zijn met Israël, betrokken in de oorlog tussen het Syrische leger en terreurorganisaties zoals ISIS, Jabhat Al-Nusra en Al-Qaeda. Hetzelfde geldt voor Libië, Irak en Jemen. Na ongeveer zeven jaar ‘Arabische Lente’ – die [de bevolking van] Syrië verdreef, Libië verwoestte en Jemen wegvaagde – en meer dan 100 jaar na [publicatie van] Protocollen van de Wijzen van Zion, zette de Zionistische lobby druk op de Amerikaanse president om de perverse beslissing [over Jeruzalem] te nemen, die is gedefinieerd als Balfour Declaration II.”

In januari 2018 heeft een ander Egyptisch dagblad, Al Bawabh News, de ‘Protocollen’ geserialiseerd en beschreven hoe de Joden de Protocollen gebruiken om de wereld over te nemen. Ook in januari 2018 onderzocht een andere Egyptische nieuwssite Elmwatin (De Burger) de gebeurtenissen in de regio en concludeerde dat “we zullen zien dat het een poging is om de Protocollen van de Wijzen van Zion te implementeren en de oude droom van Israël te consolideren, van de Oceaan tot aan de Golf.”

 

Franklin ter Horst