De fractie van Denk is begonnen aan een veldtocht tegen ‘de Israëlische lobby’. Tunahan Kuzu stelde tijdens begrotingsbesprekingen dat Israël (‘een autoritaire schurkenstaat’) via het CIDI desinformatie zou verspreiden in Nederland. Hij beschuldigde het CIDI er bovendien van dat het erop uit is om de definitie van antisemitisme zó op te rekken dat kritiek op Israël automatisch antisemitisch zou zijn.Het is echter Kuzu zelf die desinformatie verspreidt. Het Centrum Informatie en Documentatie Israël handelt compleet onafhankelijk van de Israëlische en de Nederlandse overheid. Het ontvangt donaties van Nederlandse particulieren. Bovendien is de zogeheten ‘werkdefinitie antisemitisme’ waar Kuzu over klaagt, juist bedoeld om het onderscheid tussen legitieme kritiek op Israël en antisemitisme duidelijk te maken.

Tunahan Kuzu (2de van links op het plaatje) is niets anders dan een trekpop van de Turkse dictator Erdogan.

Denk kan nog veel leren over het verschil tussen antisemitisme en kritiek op Israël. Keer op keer krijgt de partij het voor elkaar om de verdenking van antisemitisme op zich te laden. Zo werden Marokkaans-Nederlandse PvdA’ers afgelopen januari achter de schermen voor Joden ‘uitgescholden’ door Denk-aanhangers. Dit vanwege hun vermeende gebrek aan loyaliteit aan de Marokkaans-Nederlandse gemeenschap. In september sprak Kamerlid Selçuk Öztürk tijdens een debat over ‘de lange arm van Israël en de Joden’ die de Tweede Kamer zou proberen te beïnvloeden.Alsof dat niet genoeg was, verspreidde Denk via sociale media een afbeelding die duidelijk inspeelt op anti-Joodse vooroordelen. Op de afbeelding is een man met keppel te zien die in de schaduw van de politieke achterkamertjes duistere zaken bespreekt:Het CIDI heeft deze zaken stuk voor stuk aangekaart. Denk blijkt echter keer op keer niet bereid zich te distantiëren van deze antisemitische tendensen. Onder het mom van ‘kritiek op Israël’ bestendigt de partij het eeuwenoude, antisemitische beeld van de achterbakse, manipulatieve en invloedrijke Jood.

De vrijheid van meningsuiting is een groot goed, vooral in ons parlement. Echter, deze vrijheid brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. Denk gaat hier onverantwoord mee om. In plaats van racisme écht te bestrijden, houdt Denk juist schadelijke vooroordelen in stand. Vooroordelen waartegen ontelbaar veel Nederlanders al decennia strijden.

De partij stelt in haar programma een halt toe te willen roepen aan de ‘groeiende tendensen van xenofobie, homofobie, islamofobie, moslimhaat, afrofobie, antisemitisme en racisme’. Denk zou er goed aan doen zich te houden aan het eigen partijprogramma. Een goede eerste stap lijkt mij het afzweren van alle tendensen van antisemitisme in de eigen partij.

Arafat vereerder Sigrid Kaag speeld belangrijke rol in Nederlandse politiek. (Persbericht van Likoed Nederland, 24 oktober 2017)

Sigrid Kaag (D66) is door Mark Rutte benoemd tot de nieuwe staatssecretaris van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. (1) Zij beschaamde het vertrouwen van dit ministerie. Zij vertrok eerder bij het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken nadat zij uit haar vertrouwensfunctie bij de afdeling ‘Politieke VN-zaken’ van dit ministerie was gezet. Dat was omdat de leiding van BZ had ontdekt dat zij in het geheim met een vertrouweling van de Palestijnse terreurbaas Jasser Arafat was getrouwd. Zij beschaamde dus het vertrouwen van dit ministerie en wist niet goed om te gaan met gevoelige informatie. Dat alleen al maakt iemand ongeschikt als staatssecretaris op een ministerie waar uiterst vertrouwelijk met informatie moet worden omgegaan, denk aan de internationale samenwerking inzake terrorismebestrijding.

(2) Haar persoonlijk leven is nauw verbonden met een terroristische organisatie. Haar Palestijnse man, Anis al-Qaq, was namens de Palestijnse terreurorganisatie PLO ‘Onderminister van Planning’. Dat was in een tijd dat zijn baas Arafat opdrachten gaf om terreuraanslagen te plegen. Dat kan betekenen dat haar man persoonlijk de hand in terreur heeft gehad. (3) Zij heeft bewondering voor terroristen. Sigrid Kaag heeft in haar woonkamer prominent een foto van Jasser Arafat. Arafat geldt als “de vader van het moderne terrorisme”. Zijn hele leven heeft hij zich bezig gehouden met weerzinwekkende terreur. Duizenden onschuldige mensen zijn op bevel van Arafat vermoord. Niet alleen Joden en Israëli’s, maar ook vele Jordaniërs, Libanezen en Palestijnen – zowel politieke tegenstanders als Arabieren die wel in vrede met Israël wilden leven.

(4) Zij heeft goede banden met terreurorganisaties. Sigrid Kaag beroept zich in interviews geregeld op haar goede relatie met de Shi’itische terreurorganisatie Hezbollah. Wie is daar nou trots op? Naast veel terreur in het Midden-Oosten pleegt Hezbollah ook terreur op Joden wereldwijd, zoals de aanslag op een Joods gemeenschapscentrum in Argentinië waarbij 85 onschuldige burgers gedood werden.(5) PLO-terreur. Haar kinderen lijken pro-terreur te zijn opgevoed door hun ouders. Zo likete haar dochter Janna “Marwan Barghouti for president” op Twitter. Deze Marwan Barghouti is tot vijf keer levenslang veroordeeld wegens bewezen betrokkenheid bij drie terreuraanslagen waarbij vier Israëli’s en een Griekse monnik werden gedood. Maar vermoed wordt dat hij nog minstens 33 aanslagen met in totaal 21 doden georganiseerd heeft. (6) Zij is haatdragend naar een bevriende democratische natie. De democratisch gekozen Israëlische premier Netanyahu noemde zij onder meer “een racistische demagoog” en “geen vertegenwoordiger van vredelievende Israëli’s”.
Zij werkte voor de UNWRA, de VN organisatie die alle Palestijnse nakomelingen van vluchtelingen opgesloten houdt in kampen. Dat zou nodig zijn, zo wordt hen wijs gemaakt, omdat zij daardoor ooit naar Israël zullen mogen verhuizen.
Daarom moeten zij – zelfs als zij in gebied wonen met Palestijns zelfbestuur, wat geldt voor de meerderheid – in afschuwelijk overbevolkte kampen blijven wonen. In deze kampen worden zij door de UNWRA opgevoed met antisemitisme, haat tegen Israël en verheerlijking van de jihad.

(7) Zij heeft nauwelijks verbondenheid met Nederland of met het Nederlandse beleid. Haar kinderen noemt zij ‘Palestijns’. Als haar kinderen Palestijns zijn en dus niet Nederlands, wat doet zij dan in een Nederlands kabinet?Ook beleidsmatig gezien is Sigrid Kaag een heel merkwaardige keus voor een staatssecretaris. Sigrid Kaag herkent zich niet in Nederland, want zij constateert “dat Nederland gedurende mijn [tientallen jaren] afwezigheid nogal is veranderd”.Zij vindt migratie “een verrijking voor de Nederlandse samenleving”. Zij is daarom tegen opvang in de regio, iets wat juist een speerpunt is van het buitenlandbeleid van het nieuwe kabinet. Nederland staat de komende jaren voor grote uitdagingen, ook wat islamitische terreur betreft. Het is van groot belang om ministers en staatssecretarissen benoemen die deze dreiging en de bestrijding daarvan serieus nemen. Sigrid Kaag heeft laten zien dat zij hiervoor niet de meest aangewezen persoon is.

Nederlandse Kamerleden nemen petitie in ontvangst van Hamas terrorist

Op 18 februari 2020 namen de Nederlandse Kamerleden Karabulut (SP), Van Ojik (GroenLinks) en Voordewind (CU) een petitie in ontvangst van PGNL, een organisatie van de beruchte Hamas-terrorist Amin Abu Rashed die ook bij de petitieaanbieding aanwezig was. Rashid is een ‘prominente’ Hamasleider in Europa. De Kamerleden waren voor de petitieontvangst aanwezig namens de Commissie Buitenlandse Zaken. De petitie had volgens de website van de Tweede Kamer te maken met het Vredesplan van Trump voor het Israëlisch-Palestijns conflict.

Hamas sympathisant Amin Abu Rashed.

Na de petitieaanbieding zei Van Ojik (GroenLinks) van pro Boycott, Divestment and Sanctions beweging (BDS) tegen Abu Rashed: “wij zijn het wel met elkaar eens denk ik”, refererend naar het vredesplan van Trump. Karabulut (SP) werd in 2018 ook al gefotografeerd tijdens een onderonsje met deze figuur. Ze verdedigde zich toen door te zeggen dat ze de terrorist niet kende, en beweerde niets met Hamas te maken te willen hebben. Dat zij nu opnieuw een ontmoeting heeft gehad met de Hamas-fondsenwerver, is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. In april 2018 liep hij zelfs gezellig door het parlement te kuieren en was hij aanwezig bij een commissievergadering in de TweedeKamer. Hamas wordt gefinancierd door allerlei zogenaamde ‘liefdadigheidsinstellingen‘ over de hele wereld en heeft de afgelopen jaren honderden miljoenen dollars ontvangen.

Rashed speelde namens Hamas ook een hoofdrol op de zogeheten Gaza-‘terreurvloot’ die van 30/31 mei 2010 probeerde de legale blokkade van de Gaza te doorbreken. Hij was één van de door Israël opgepakte extremisten. Ook wordt hij genoemd in relatie tot de Holy land Foundation, een beruchte liefdadigheidsorganisatie die in Amerika werd opgerold voor het financieren van Hamas. Daarnaast werkt hij voor de stichting Al-Aksa en staat hij ook bekend als fondsenverwerver voor de Union of Good.De Verenigde Staten heeft deze beweging als terroristische organisaties aangemerkt.

Ook is Rashed hoofd en medeoprichter van ISRAA, een Nederlandse organisatie, die zichzelf aanprijst als een goededoelenorganisatie. Maar ook deze club is een onderdeel van Hamas én de Union of Good. Ook zit hij in de organisatie van de Palestinians in Europe Conference, volgens de Duitse binnenlandse veiligheidsdienst een Hamas-organisatie. Op de website ‘Het Palestijnse Huis’, eveneens onder invloed van Hamas, werd Rashed als ‘verzetsstrijder’ gehuldigd door Ismail Haniyeh, de terreurleider van Hamas. Hamas is niets anders dan een terreurorganisatie maar dat weerhield de Kamerleden Karabulut (SP), Van Ojik (GroenLinks) en Voordewind (CU) er niet van een petitie van deze Hamasterrorist in ontvangst te nemen.

Franklin ter Horst

Terug naar: Inhoud