Etnische zuivering christenen onder terreurbewind in Ramallah

Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt: 4 oktober 2002) (Laatste bewerking: 25 mei 2019)

Al jaren weigeren de Wereldleiders, de internationale media en de kerken te reageren op één van de meest verontrustende aspecten in de gebieden die onder controle staan van het terreurbewind in Ramallah -de moslimintimidatie en geweld jegens hun christelijke medeburgers. Uit angst voor represailles houden zij hun mond, maar anomien zeggen ze van Israël te houden en achter het ontstaan en de ontwikkeling van de Joodse staat te staan. Voor dit soort uitspraken moeten ze oppassen want dat wordt hen niet in dank afgenomen door de lokale leiders. Van de corrupte kliek in Ramallah krijgen alleen christenen die Israël vijandig gezind zijn alle ruimte om hun gal te spuwen, daarbij geholpen door de internationale media. Zij die zich niet laten meeslepen door de anti-Israël propaganda,lopen groot kans met terreur te maken te krijgen.

Zo vond in de nacht van 3-4 september 2005, een schokkende gebeurtenis plaats toen honderden gewapende moslims uit het nabijgelegen dorp Dair Jarir onder het schreeuwen van “Allahu Akbar, verbrand de ongelovigen, verbrand de kruisvaders” de plaats  Taibe in de buurt van Ramallah bestormden.  Wat was er aan de hand? Een moslimvrouw genaamd Hiyam Ajaj, was verliefd geworden op haar christelijke baas Mehdi Khouriyye, eigenaar van een winkel in Taibe, en was zwanger van hem geraakt. Haar familieleden ontdekten dit en gaven haar een beker gif te drinken waarop zij stierf.  Dat was op 1 september. Alsof deze brutale moord nog niet genoeg was- de islamitische wet verbiedt relaties tussen moslims en christenen- bestormden de mannelijke familieleden van de vrouw, en een paar honderd anderen de huizen van de christenen in Taibe. Meubels, juwelen en elektrische apparatuur werden geroofd, de huizen met molotov cocktails bestookt, met benzine overgoten, en in brand gestoken. Tenminste 16 huizen, een aantal winkels, een boerderij en een benzinestation, werden daarbij verwoest en auto’s, en een standbeeld van de maagd Maria, vernield.

“Het leek wel oorlog, zij arriveerden in groepen en trokken al plunderend en brandstichtend door de straten” zei een bewoner van Taibe aan de Jeruzalem Post. Pas uren later verscheen de Pal-Arabische politie en de brandweer. Een paar vandalen werden door de politie meegenomen, maar na een korte ondervraging weer vrijgelaten. Kouriyye werd door de politie gearresteerd en opgesloten en volgens zijn familieleden, gemarteld. ,,Bijna iedere dag-Ik herhaal, bijna iedere dag- worden christelijke gemeenschappen/gezinnen lastig gevallen door islamitische extremisten” aldus een woordvoerder van de RK-kerk in het Heilige Land. ,,Als het niet de leden van Hamas of de Islamitische Jihad zijn, dat zijn het wel leden van het PLO-bewind.” 

Het vermoorden van islamitische vrouwen die een relatie met een christen zijn aangegaan, is wijd verbreidt in de Arabische wereld. Ook het bewind in Ramallah staat dit soort moorden toe, waarvan er jaarlijks zo’n 22 plaatsvinden. In Jordanië, is een wet van kracht die familieleden volledig vrijwaard voor gevangenisstraf wanneer ze dit soort moorden plegen. De gebeurtenis in Taibe zou grote koppen hebben opgeleverd in de internationale media, en hevige protesten van een groot aantal kerken wereldwijd, indien Israël bij deze gewelddadigheden betrokken zou zijn geweest.

De christenen in de PLO-gebieden worden al jaren geconfronteerd met geweld van Mohammed’s aanhangers. Zo riepen in juli 2013 nonnen van het Grieks-orthodoxe klooster in Betanië bij Jeruzalem de hulp in van PLO-leider Abu Mazen (Mahmoud Abbas). Aanleiding was het toenemend geweld van islamisten tegen het klooster. De nonnen moeten achter barricaden wonen om zich te beschermen tegen gewelddadige aanvallen. Er wordt regelmatig met stenen gegooid, ruiten sneuvelen, eigendommen van het klooster worden gestolen of vernield. Bovendien heeft men luidsprekers geplaatst op de naburige huizen, die op het klooster gericht staan. Vijf keer per dag loeien daar de islamitische gebeden oorverdovend hard doorheen. Het klooster staat op een plaats waar volgens een van de oudste tradities, christenen de opwekking van Lazarus herdenken op de zaterdag voorafgaand aan Palmzondag en waar de dag erna de palmprocessie naar Golgota begint. Het klooster ligt op de oostelijke helling van de Olijfberg.

Wat de wereld nauwelijks weet is dat alleen al in de regio Bethlehem, tussen 2000-2004, 93 pogroms hebben plaatsgevonden. Gedurende de afgelopen jaren zijn honderden christenen gearresteerd omdat zij zonder toestemming religieuze diensten hebben gehouden. Christenen worden verdreven, vermoord, verkracht, stelselmatig vervolgd, gemolesteerd en geïntimideerd. Dat is het leven van christenen in Bethlehem en andere van oudsher christelijke plaatsen in het oude Bijbelse land. De schuldigen blijven onbestraft. Onderzoeksjournalist David Bedein van het Beit Agron Perscentrum in Jeruzalem vertelde enige tijd geleden in Front Page Magazine.com,  het verhaal van een jongen van 12 die door zijn schoolmaatjes is doodgeslagen omdat hij vol respect sprak over het christen zijn van zijn oom. Bedein schreef ook uitgebreid over de christenvervolging, maar ontdekte dat deze problemen stelselmatig door de internationale media, de  Wereldleiders en ook de kerken, worden genegeerd alsof er niets aan de hand is. In een rapport van het Barnabas Fund van een paar jaar geleden, staat dat islamitische extremisten een moslim die zich tot het christendom had bekeerd, op afschuwelijke wijze hebben vermoord. De man was van huis vertrokken met in zijn bagage christelijk materiaal waaronder video’s, cassettebandjes en een bijbel. Na 10 dagen werd zijn lichaam bij zijn vrouw en twee kinderen afgeleverd, in vier stukken gesneden. Het Barnabas Fund heeft verder geen nadere details over de gebeurtenis gegeven voor de veiligheid van de familie van het slachtoffer.

Het christelijke meisje Christy Anastas vluchtte in 2012 uit Bethlehem naar Groot-Brittannië. Ze verteld nu in openbare lezingen over de problemen van christenen in Bethlehem.

Christy Anastas, uit Bethlehem gevlucht.

Zij zegt dat het PLO-bewind volgens het shariarecht handelt en moslims bevoordeelt en dat vrouwen, zowel moslim als christen, worden onderdrukt. Volgens Christy willen de christenen onder Israël leven en niet onder het PLO-bewind. Zij zegt dat kinderen die onder het gezag van het PLO-bewind vallen, worden aangemoedigd om Israëlische militairen te provoceren. Dat het terreurbewind van Abu Mazen in Ramallah niet blij met haar uitspraken is mag duidelijk zijn. Een oom dreigt haar zelfs dood te schieten. De onder controle van Mazen en consorten staande media belasteren haar en insinueren dat ze voor Israëlische opdrachtgevers werkt. Uit die hoek mag niet wat anders verwacht worden want Mazens media laten al jaren zien dat ze weinig onder doen voor Hitlers propagandamachine.

Volgens het Barnabas Fund vormen christenen in de PLO-gebieden al enige tijd doelwit van militante islamieten. De etnische zuivering van christenen in deze gebieden is gigantisch. Bethlehem en Nazareth, van oudsher christelijke plaatsen, zijn nu praktisch geheel islamitisch. Bethlehem wordt in de Egyptische Amarna-brieven Beth-Lechama genoemd en maakte indertijd deel uit van  Oeroesalim (= Jeruzalem). In de Bijbel wordt de stad voor het eerst genoemd in Genesis 35. Bethlehem is de geboorteplaats van koning David. Ook in het boek Ruth wordt de stad genoemd. Voor het Christendom is de stad van groot belang omdat Jezus er geboren is. In 330 n.Chr., liet Constantijn de Grote er de Geboortekerk bouwen.

Historisch gezien is Bethlehem een christelijke stad waar christenen in het gemeentebestuur zaten. Samen met het nabijgelegen Beit Jala en Beit Sahur vormde Bethlehem de grootste christelijke enclave in het aloude Bijbelse land. Maar dat is allemaal verleden tijd. De etnische zuivering van christenen in deze gebieden is gigantisch. In 1948 was 80% van de inwoners van Bethlehem christen, in 1995 nog 62% en vandaag is dat minder dan 20%. Zo'n 70.000 christenen zijn naar het Zuid Amerikaanse Chili vertrokken en anderen naar Europa, Australië, de VS of Canada. 

De ca 30.000 christenen die zijn overgebleven worden regelmatig met terreur geconfronteerd en worden gedwongen om voor de camera's te zeggen dat het allemaal de schuld van Israël is. Ze worden gedwongen zich openlijk achter de “Bende van Ramallah” op te stellen, omdat ze anders worden geconfronteerd met hevige vervolging. Doen ze dat niet, dan staat ook hen gedwongen huwelijken en bekeringen, slagen, diefstal, brandstichting, boycots, martelingen, kidnappings, afpersing en verkrachtingen te wachten. In een reportage van het Amerikaanse tv-station CBS waren dan ook christenen te zien die de 'Israëlische bezetter' de schuld gaven van het feit dat er steeds minder christenen in de PLO-gebieden wonen. Kerkleiders, media en een hele serie andere dwaalgeesten uiten dezelfde beschuldigingen, maar verder bezijden de waarheid kan het niet zijn.  Er is geen wet die de godsdienstvrijheid van de christelijke inwoners waarborgt. In mei 1999, kwam Sheikh Yussef Salameh, de ondersecretaris voor religieuze zaken van het PLO-bewind met het plan christenen in het vervolg als dhimmis (tweederangsburgers) te behandelen onder moslim gezag.

Vanaf het moment dat aartsterrorist Jasser Arafat in 1996, -conform de afspraken in de Oslo-akkoorden het gezag kreeg over Bethlehem, luisterde hij de feestelijkheden rond het kerstfeest in de geboorteplaats van Jezus op met een persoonlijk bezoek en maakte hij, tot groot genoegen van de betrokken kerkleiders, van de gelegenheid gebruik Israël te demoniseren met opruiende toespraken. Deze hetze had in 2001 tot gevolg dat Israël hem niet langer toestond zijn ‘geliefde kerstfeest’ in Bethlehem te bezoeken. De toenmalige patriarch van de Latijnse kerk Michel Sabbah vond het zo naar voor zijn vriend dat hij hem opzocht in Ramallah om daar samen met Arafat ter ere van het kerstfeest een paar kaarsjes aan te steken.

 

Arafat veranderde de bevolkingssamenstelling van Bethlehem door duizenden moslims uit vluchtelingenkampen over te laten brengen en de stad tot een broedplaats van zelfmoordterroristen te maken. Hij veranderde het Grieks-Orthodoxe klooster -pal naast de Geboortekerk- in één van zijn residenties en christelijke begraafplaatsen en instellingen werden ontwijd en beschadigd. De christenen die er bleven wonen werden vervolgens door PLO- terroristen gebruikt als menselijke schilden en hun kerken werden massaal beschilderd met slogans zoals 'Islam zal winnen' en ,,Eerst de zaterdag-mensen, dan de zondag-mensen.”

Twee tot het christendom bekeerde Arabische broers zagen zich enige tijd geleden genoodzaakt hun toevlucht in Israël te zoeken om te ontkomen aan een wisse dood. WorldNetDaily meldde dat één van de broers, Nassar Salam, een actief lid van de Fatah terreurbewging, op het moment van zijn bekering werd gevangen genomen en gemarteld. De andere was al ter dood veroordeeld, maar beiden wisten te ontsnappen naar Israël. Waar ze zijn gebleven is niet wereldkundig gemaakt om hun levens niet alsnog in gevaar te brengen. De Fatah terreurbeweging heeft beide broers ervan beschuldigd te collaboreren met Israël.  Het is de bekende beschuldiging aan het adres van christenen of van hen die zich kritisch uitlaten over het PLO-bewind. Van hun zuster die zich ook had bekeerd, is niets meer vernomen sinds de beide broers zijn gevlucht.

Op 16 augustus 2001 werd Mohammed Bak'r  een christen Arabier door de PLO-politie gearresteerd en gevangen gehouden in het dorp Salfet. Bak'r  werd ervan beschuldigd een verrader van de islam te zijn vanwege zijn bekering tot het christendom en daarom de dood verdiende. Via een familielid werd bekend dat hij werd gemarteld. Ze hadden hem met zijn handen aan het plafond gehangen met zijn voeten van de vloer. In dezelfde gevangenis zat nog een andere ex-moslim die na herhaalde verzoeken eindelijk zijn familie op bezoek kreeg. De man was zo vreselijk gemarteld dat hij zijn eigen naam niet eens meer wist. Een andere christen-arabier Saaëd werd tijdens ondervraging zo meedogenloos geslagen dat hij van ellende een valse bekentenis aflegde. Ze sloten hem op in een stikdonkere ondergrondse cel totdat hij onder druk van het Rode Kruis uiteindelijk werd overgeplaatst naar een 'normale' gevangenis.

 

De The Times of London publiceerde reeds in december 1997 een artikel: ,,het leven in de door Ramallah  bestuurde gebieden waaronder Bethlehem is voor de christelijke minderheid ondragelijk geworden.” Christenen die onder het bewind van Arafat vielen kregen te maken met gewelddadige aanvallen door moslims. Op veel plekken in Bethlehem verschenen teksten met  ,,Eerst de zaterdagmensen (Joden) en dan de zondagmensen (christenen)”. Door de jaren zijn honderden christenen gearresteerd omdat zij zonder toestemming religieuze diensten hebben gehouden. Ten tijde van de 2e intifada zijn begraafplaatsen verwoest, telefoonverbindingen naar kerken doorgesneden christenen uit hun huizen verdreven, vermoord, verkracht, stelselmatig vervolgd, gemolesteerd en geïntimideerd. Met name de Fatah-Tanziem terreurbeweging zaaide tussen 2000-2002 doodsangst onder de christelijke bevolking van onder meer Bethlehem en Beit Jala, een dorp nabij Bethlehem. Dit dorp werd als basis gebruikt voor het beschieten van Gilo, een buitenwijk van Jeruzalem. De Tanziem werd geleidt door de terrorist Marwan Barghouti, de man die in Israël is veroordeeld tot vijf keer levenslang plus twee keer twintig jaar wegens moord op onschuldige Israëlische burgers, lidmaatschap van een terreurbeweging en samenzwering. Als één van de aanvoerders van deze opstand, wist Barghouti als geen andere de meute op te hitsen een aan te zetten tot geweld tegen militairen en onschuldige Israëlische burgers.

 

Marwan Barghouti

 

De bende verschanste zich in huizen van christenen, die dikwijls met geweld uit hun huizen werden verdreven, hotels, kerken en op begraafplaatsen om van daaruit Gilo onder vuur te nemen, wetende dat de Israëli’s het vuur zouden beantwoorden. Het is voorgekomen dat Gilo werd beschoten vanaf de christelijke begraafplaats in Beit Jala, vanaf het plein voor de Sint Nicolaaskerk en ook vanuit de kerk zelf. Dat gebeurde notabene, tijdens een gebedsdienst.De bedoeling ervan was duidelijk! Men hoopte dat Israël slachtoffers zou maken onder de christelijke bevolking zodat er een golf van commentaar in de wereld zou losbarsten en men Israël zou beschuldigen van buitensporig geweld. De Tanziem bezat een dodenlijst met daarop de namen van christelijke mannen die zonder ook maar enig bewijs, van collaboratie werden beschuldigd, maar waarvoor ieder bewijs ontbrak. De huizen van deze vermeende collaborateurs werden regelmatig door gemaskerde Tanziem leden onder vuur genomen waarbij diverse doden zijn gevallen. Dat ondervond ook restauranthouder Farah Botto die stierf in een regen van kogels toen hij zijn eigen huis binnen wilde gaan.

In 2002 bezetten meer dan 100 Fatah-Tanziemterroristen, op de vlucht voor de Israëlische troepen die een eind wilden maken aan de terreur van deze bende, de Geboortekerk in Bethlehem. Kamal Salim, een voormalige Libanese moslimterrorist die in de tijd van Arafat lid was van de diens moordcommando’s, zegt dat de dramatische terugloop van het aantal christenen in het door het PLO-bewind bestuurde gebieden, wordt veroorzaakt door de vijandige sfeer in deze gebieden ten opzichte van christenen. Wie de kans krijgt, verhuist voor zijn veiligheid naar Joods gebied of naar Amerika.

Twee miljoen christenen zijn de laatste 25 jaar het Midden-Oosten ontvlucht. Kerkleiders, wereldleiders en de internationale media, geven Israël de schuld. Het patroon is heel erg duidelijk; zodra plaatsen worden overgedragen aan het bewind in Ramallah, krijgen de christenen met islamitische terreur te maken en ontvluchten ze deze plaatsen/gebieden. In september 2005 stelden de Tweede Kamerleden Van der Staaij (SGP) en Herben (LPF) Kamervragen aan de toenmalige minister van Buitenlandse zaken Ben Bot over de alsmaar verslechterende positie van de christenen. Bot zei dat hij ,,niet de indruk had dat de positie van christenen structureel verslechterde, en hij daarom geen aanleiding zag om de kwestie aan de orde te stellen bij het bewind in Ramallah.”

Op 25 januari 2007 vertelden christenen aan journalist Khaled Abou Toameh (Jerusalem Post) over door moslims uitgevoerde aanvallen, doodsbedreigingen en het stelen van hun bezittingen. Een christelijke bewoner vertelde 160 gedocumenteerde aanvallen op christenen te bezitten. Toameh interviewde onder andere Foead en Georgette Lama die vertelden dat een groep moslims hadden geprobeerd een groot stuk land van hen te stelen. Een monnik die zich ermee bemoeide werd in elkaar geslagen. De familie Lama kreeg vervolgens ‘hulp’ van ‘veiligheidsambtenaren’ van het bewind in Ramallah die de indringers verjoegen maar de Lama’s moesten daarvoor wel 900 euro betalen. Dat was echter niet alles: ze kregen hun land niet terug. Foead werd mishandeld door de PLO-functionarissen toen hij verhaal ging halen. Zijn olijfbomen werden vernietigd en zijn land in kleine stukjes opgedeeld en te koop aangeboden. Dit is niet zomaar een enkel incident maar veel christenen verkeren in dezelfde omstandigheden. Toameh schreef in 2009 dat de intimidatie van christenen door Ramallah nog altijd door ging. Hij maakte melding van seksueel misbruik van christelijke vrouwen en van afpersing van christelijke zakenlui.

Christenen vertelden dat zij over de tientallen geregistreerde voorvallen brieven hebben geschreven aan het PLO-bewind, het Vaticaan, kerkleiders en Europese regeringen, om de toenemende bedreigingen aan de orde te stellen, maar niemand reageert. Noch de wereldleiders, noch kerkelijke leiders hebben iets gedaan om de terreur van de moslimpopulatie jegens hun christelijke medeburgers aan te pakken. De schuldigen van al de misdaden tegen de christenen blijven onbestraft.

Christenen in Gaza

Op zondag 7 oktober 2007 werd het lichaam gevonden van Rami Ayyad. Rami werd op de zaterdag daarvoor door een onbekende groep ontvoerd en wreed vermoord. Zij lichaam werd gevonden in de buurt van de Bible Book Shop in het centrum van Gaza-Stad. Zijn schedel was ingeslagen en hij was diverse keren gestoken met en mes. Rami was al vaak met de dood bedreigd.Hij werkte voor de Palestinian Bible Society en gaf leiding aan het team dat de Bookshop runt.

Rami Ayyad

In Gaza wonen nog ongeveer 2500 christenen. Kinderen van deze christenen worden regelmatig ontvoerd om zo de ouders te dwingen tot de islam te bekeren. De situatie is voor de gezinnen zo ernstig dat ouders hun kinderen aan bezoekers aanbieden om hen mee te nemen wat getuigt van de angst waarmee deze christenen leven. De hoge prijs die de christenen in de PLO-gebieden en in Gaza betalen krijgt nauwelijks enige aandacht in de media en de kerken komen alleen maar in actie als ze Israël kunnen schofferen. Een groot aantal kerkleiders reageert volledig bezeten als het om Israël gaat, maar als christenen sterven in hun eigen geboorteplaatsen door moslimbendes, doen ze er het zwijgen toe. Maar juist Israël is het enige land in het Midden-Oosten waar zowel christenen, moslims, Joden als andere godsdiensten in vrijheid hun geloof kunnen uitoefenen. Op enkele uitzonderingen na, zijn zij die zich richten tegen christenen dezelfde mensen die een terugkeer willen zien naar een islamitisch kalifaat en een radicale interpretatie van de islam in de islamitische wereld. Het enige land in het Midden-Oosten, waar de christelijke bevolking een sterke groei heeft gezien is Israël, waar het totale aantal van 34.000 in 1948 gestegen is tot meer dan 150.000 vandaag de dag.

 

Ook het Vaticaan doet geen enkele moeite de slinkende christelijke bevolking te beschermen, zij worden volledig aan hun lot overgelaten. Deze houding doet het goed bij de moslims want die kunnen immers maar beter te vriend worden gehouden!

 

In de overwegend christelijke plaats Jifna, een paar kilometer ten noorden vam Ramallah, zijn eind mei 2009 zo’n 70 christelijke graven geschonden. Graftstenen zijn kapotgeslagen, metalen en houten kruisen en een beeld van madonna beschadigd. Op 6 mei 2014 viel een moslimsmeute de Grieks-orthodoxe kerk St.-Joris in Khadar, een stadsdeel van Bethlehem in de buurt van Beit Jala binnen en vielen de christenen met stenen en messen aan.

 

Screenshot_11Aanval op kerk in Khadar

De gelovigen waren daar samengekomen voor de jaarlijkse herdenkingskerkdienst ter ere van hun beschermheilige St. Joris. Er werden enkele ramen van de kerk ingegooid. Er waren talrijke gewonden, een man werd neergestoken. Getuigen berichten dat het wel een uur duurde voordat de PLO-politie reageerde terwijl ze ter plaatse waren maar geen hand uitstaken. Dat laat nog eens de onwil van het PLO-bewind zien de christenen te beschermen. 

In de door de “Bende van Ramallah” bezette gebieden in Samaria en Judea zijn half mei 2019 een kerk in Ramallah en een klooster in Bethlehem aangevallen, vernield en bestolen. Christelijke Arabieren die zich Palestijnen noemen zeggen dat ze zich onveilig voelen en bedreigd. Ze eisen dat de Palestijnse veiligheidsdiensten deze zaak serieus noemen en de daders opsporen. Ze vinden dat ze onvoldoende worden beschermd. ‘We worden aangevallen omdat we christenen zijn,’ zegt een vrouw uit Aboud. ‘Twee aanvallen in één week, daar lijkt een plan achter te zitten’ en dat is ook zo. Misdaden tegen christenen in ‘Palestijnse gebieden’ blijven al jaren onbestraft door de Palestijnse Autoriteit. Abdallah Khoury, dominee van de kerk bij Ramallah, geeft aan dat deze aanval op zijn kerk ernstig is en roept terreurleider Mahmoud Abbas en trawanten op de aanvallers op te sporen en te berechten. (Bron: Messiah’s Mandate)

Er zijn ook Arabieren die toegeven dat er iets goed mis is met de manier waarop christenen moeten leven in de gebieden die onder controle van het PLO-bewind staan. Commentator Abd Al-Nasser Al-Najjar schreef een artikel in de krant Al-Ayyam in oktober 2008 waarin hij de vervolging van Arabische christenen scherp veroordeelde. ,,Christenen worden niet alleen in Irak vervolgd, maar in de meeste Arabische landen. Ze zijn het slachtoffer van discriminatie en van verdrijving. Vanaf 2008 zijn 50 procent van de Iraakse christenen uit hun huis en hun land verdreven. In de ‘Palestijnse gebieden’ is deze trend hetzelfde. Hier worden huizen van christenen zomaar in beslag genomen. De daders blijven onbestraft omdat ze steun ondervinden van het regiem en de vele zogenaamde’veilgheidsdiensten”.

Tijdens een spreekbeurt in Zweden ging de naar Groot-Brittannië gevluchtte Christy Anastas (24), ook in op de misstanden in de samenleving onder gezag van het PLO-bewind. Zij vertelde onder meer over de ellendige situatie waarin veel christenen zich bevinden en op het verdwijnen van de christelijke gemeenschap in Bethlehem. Voorheen woonde ze in Beit Jalla, vlakbij Bethlehem. Ze vertelde over een oom van haar, een  christen, die werd doodgeschoten omdat hij al-jizyah (beschermingsgeld) weigerde te betalen aan moslim extremisten in de omgeving. Ze wijst op de corruptie en het geweld van het PLO-bewind en hoe kinderen worden gehersenspoeld en misbruikt in de strijd tegen Israel. Ze beschrijft de pijnlijke seksuele intimidatie waar ze getuige van was.

Christy Anastas

Toen ze meer te weten kwam over de Joodse geschiedenis en over de Bijbel begon ze zich te keren tegen het ‘dhimmitude’ (de tweederangs status voor niet-moslims) en kwam ze op voor het recht van de Joden om een eigen natie te hebben. Ze werd gebeld door een familielid die zei: ‘Ik heb een geweer, ik heb een kogel, ik zal je doden. Je speelt met groot vuur, je familie zal branden, jij zult branden en ik ben gestuurd om jou te stoppen.’ Ook haar familie ontving doodsbedreigingen. Ook kwam de veiligheidsdienst van het PLO-bewind op bezoek om haar vragen te stellen. De kerken in haar geboorteplaats vroegen om verwijdering van de video met haar toespraak van YouTube, wat ook gebeurd is. Vanwege de doodsbedreigingen vluchtte ze naar Groot-Brittannië waar ze politiek asiel kreeg en waar ze samen met Howard Stern de Emmaus Group heeft opgericht, om het bewustzijn te vergroten over de misbehandeling van christenen in gebieden waar moslims de dienst uitmaken. Zelfs hier ontvangt ze doodsbedreigingen.

Palestijn erkent: Christenen lijden onder de moslims

Nihad Abu Ghosh, een politicus in de Palestijnse Autoriteit, schreef op 17 april 2017 in zijn column in de Palestijnse krant Al-Hadath, dat de christenen lijden onder de moslims. Als voorbeeld daarvoor noemde Abu Ghosh de islamitische predikers in de Al-Aqsa moskee, die de gelovigen oproepen om hoofdelijke belasting te eisen van Palestijnse christenen en hen op hun christelijke feestdagen niet te verwelkomen. Hij waarschuwde in zijn artikel, dat als de Palestijnse christenen verder zo door hun moslimbroeders en -zusters in het volk worden behandeld, zij nog meer uit ‘Palestina’ zullen emigreren, waardoor het pluralistische beeld van het Palestijnse volk wordt geschaad. Hoe vaak klinkt het verwijt van Palestijnse kerkleiders en Palestijnse organisaties, waaronder het Bethlehem Bible College, het theologische centrum Sabeel, het christelijke verzoeningsproject Musallah en anderen, dat alleen de Israëlische bezettingsmacht verantwoordelijk zou zijn voor het lijden van de Palestijnse christenen. Geen van deze organisaties zal ooit hun eigen Palestijnse leiders aanvallen en hen openlijk bekritiseren voor het lijden van de christelijke minderheid.

Om die reden roept Abu Ghosh, die ook directeur voor Palestijnse zaken in de diaspora is, zijn volk op de Palestijnse christenen in Palestina eindelijk in bescherming te nemen. Niet tegen de Israëlische soldaten, maar tegen hun moslimbroeders en -zusters. Abu Ghosh stelt de Palestijnse Autoriteit voor, de Palestijnse christenen met spoed bij te staan en een oplossing te vinden. Niet Israël is verantwoordelijk voor de emigratie van Palestijnse christenen, maar de islamitische meerderheid in de Palestijnse gebieden. Palestijnse christenen die in de Palestijnse gebieden wonen, kennen de waarheid en weten dat niet de Joden hun echte vijanden zijn, maar de islam. Maar dit durven Palestijnse christenen niet openlijk toe te geven, tenzij ze al in de diaspora leven, zoals in Latijns-Amerika.

Terug naar: Inhoud