De
‘Amalekieten’ terug in de Sinaï
Door:
Franklin ter Horst (Aangemaakt: 19 november 2014) (Laatste bewerking: 8
februari 2020 )
De Sinaï woestijn wordt sinds enige tijd overspoeld met
islamitische terreurbendes die sinds de val van het bewind van de Egyptische
president Hosni Moebarak, dit gebied als
uitvalsbasis gebruiken voor lafhartige
moordpartijen op Egyptische militairen en burgers. Daarnaast zien ze de Sinaï als een springplank voor terreur tegen Israël. De in oktober
In
het Oude Testament zijn diverse verwijzingen naar de Amalekieten te vinden. Het
ging om een nomadisch volk dat in Israëls zuidelijke woestijn en in de Sinaï
leefde. De Amalekieten of
Agagieten, zijn zowel verwant met de Ismaëlieten als met de Edomieten. Als
stamvader van de Amalekieten wordt Amalek genoemd. Hij was de onwettige zoon
van Eliphaz en de kleinzoon van Ezau (Gen.36:4) wiens beschermengel niemand
anders is dan HaSatan zelf. Bijzonder is dat in het Bijbelboek Genesis alle
volken (zeventig in totaal) op aarde worden genoemd maar de Amalekieten staan
hier niet bij. Ze zijn in de verhalen van de Bijbel het archetype voor alles
wat slecht is, als de bron van alle kwaad in de wereld. In de Hebreeuwse naam Amalek schuilt het woord stukknijpen, de nek
omdraaien. Uit Ezau’s bastaard kleinzoon, Amalek ontstond een apart
volk, dat in nog sterkere mate dan de andere Ezau-takken, vervuld was van haat
voor Israel en diens God. Deze haat droeg Amalek ook over op zijn nageslacht. De Amalekieten waren de eerste
vijanden waar de kinderen van Israël mee
te maken kregen na hun uittocht uit Egypte zoals bij de strijd te Rafidim
(Ex.17:8-13). Hier openden zij op een laffe manier de
aanval op een vermoeid en uitgeput volk dat net bevrijd was uit de slavernij,
met de bedoeling hen radicaal
van de kaart te vegen. De Israëlieten kregen van Mozes de opdracht om
nooit te vergeten wat de Amalekieten hen hebben aangedaan. (Deuteronomium
25:17)
Amalek voelde zich als kleinzoon van Ezau en als
afstammeling van de door God zozeer gezegende stamvader, Abraham, kennelijk
geroepen en gemachtigd om als vertegenwoordiger van het Abrahamitische
leidersvolk, namens alle 70 volken op te treden tegen Israël. Dit zelfbeeld
werd later nog bevestigd door Bileam: ‘Eersteling, voortrekker der volken is
Amalek’ (Num.24:20).
Aäron en Hur ondersteunen de handen van Mozes (Exodus
17-12) in de strijd tegen de Amalekieten.
Exodus
17:16 meldt dat de strijd tegen Amalek zal duren van geslacht op geslacht.
Sindsdien wordt Amalek voortdurend vermeld als een van de grootste vijanden van
Israël. In het Bijbelboek Ester wordt van de schurk in het verhaal (Haman)
gezegd dat hij een afstammeling is van Agag, koning van de Amalekieten. Volgens
de Joodse traditie staat Amalek symbool voor de vijand van het Joodse volk in
iedere generatie. Zo werd vanwege de Holocaust Duitsland als zodanig
aangemerkt.
Zowel
Saul als David streden tegen de Amalekieten. In 1 Kronieken worden ten tijde
van koning Hizkia de laatste overgebleven Amalekieten door vijfhonderd mannen
van de stam Simeon in het Seïrgebergte gedood. Vanaf die tijd is hun rol
uitgespeeld, maar zoals gezegd worden ze in Psalm 83 weer genoemd.
In
de Zesdaagse
oorlog van 1967 kwam de Sinaï weer onder controle van Israël en richtte er
vervolgens militaire posten in. Tijdens de Jom
Kippoer oorlog van 1973, kwam het hier opnieuw tot hevige gevechten tussen
Israëlische en Egyptische troepen. Toch bleef de Sinaï deels onder controle van
Israël. In het kader van het vredesverdrag tussen Israël en Egypte in 1979,
stemde Israël er mee in zich uit dit gebied terug te trekken. De officiële
overdracht aan Egypte vond in 1982 plaats. Maar inmiddels is Egypte de controle
over dit gebied zo goed als kwijt. Wetteloze en bloeddorstige terreurbendes
hebben de macht over genomen. Israëlische inlichtingendiensten hebben tot
dusver 15 van zulke groepen in de Sinaï geïdentificeerd en deze hebben allemaal
een droom: de uiteindelijke ‘bevrijding’ van Jeruzalem. Ze komen onder meer uit Irak,
Afghanistan, Jemen, Saoedi-Arabië, Libië, Somalië, Algerije en
niet te vergeten uit Gaza zoals Hamas en de Islamitische Jihad.
Een
van de grootste terroristische groeperingen die actief zijn in het
Sinaï-schiereiland is Ansar Jeruzalem (Ansar Beit al-Maqdis).
Zij voeren dezelfde
zwarte vlaggen met zich mee als IS(IS) en hebben in een
persmededeling hun bondgenootschap met deze terreurbeweging officieel bevestigd. Zij zijn uit op het
vestigen van een
islamitische staat in de Sinaï en vallen iedereen aan die hen dwars zit. Ze
zijn er onder meer op uit om de huidige regering in Egypte omver te werpen en
hebben al vele honderden 
Egyptische
soldaten, politiemensen en burgers omgebracht en verscheidene mensen onthoofd op beschuldiging voor de
Israëlische inlichtingendiensten te spioneren.
Aan Al-Qaeda verbonden terroristen vermoorden
11 Egyptische soldaten. Daarnaast vielen er 34 gewonden.
Ze
hebben alle andere jihadisten in de Sinaï opgeroepen om onder meer politie
checkpoints te vernietigen, raketten op hun verzamelpunten af te vuren,
aanvallen op de Egyptische veiligheidstroepen te plegen en het aantal
onthoofdingen verder op te voeren
om zo de wereld te laten zien dat de heerschappij van Allah
moet worden afgedwongen.
Ook
hebben ze pogingen gedaan om Israël aan te vallen door het infiltreren via de
grens en de verantwoordelijkheid opgeëist van verscheidene raketaanvallen gericht tegen de
Israëlische badplaats Eilat. “Allah heeft jullie broeders van Ansar
Jeruzalem (Beit al-Maqdis) geholpen om een geslaagde aanval uit te voeren op de
Israëlische stad Eilat,” zei de groep in een verklaring die begin januari
2014 op verschillende jihadistische forums werd geplaatst.“Joden, jullie
moeten weten dat niets ons kan stoppen om u te bevechten, zelfs niet als al de
legers van de wereld op uw instructies worden ingezet. Als ze een barrière
zouden maken tussen u en ons, zullen wij met Allah’s hulp en macht, u te pakken
krijgen en vermoorden.” Op 18 augustus 2011, werd nabij de plaats Eilat
vlak langs de grens met Egypte, vanuit een hinderlaag
het vuur geopend op een Egged autobus vol met soldaten van het Israëlische
leger. Het was het begin van een meervoudige aanslag waarbij aan Israëlische
kant 9 doden – waaronder twee kinderen – te betreuren waren. Daarnaast vielen
er nog 30 gewonden. Israël heeft, om
deze infiltraties te voorkomen, een
Een
deel van de aanwezige terroristen in de Sinaï worden door de terreurstaat Iran
gerekruteerd en gefinancierd en sommige vinden tegen betaling onderdak bij
Israël’ vijandige bedoeïenen die dit gebied al sinds mensenheugenis bewonen. Er
vinden trainingen van terroristen plaats, er worden raketten geproduceerd en er
is een enorm smokkelnetwerk opgezet. Ze hebben controleposten
van de politie overgenomen zoals in Sheikh Zuweid, een stad op slechts
enkele kilometers van Gaza.
Al
deze bendes werden door de voormalige Egyptische president en Moslim
Broederschap extremist Mohamed Mursi, met open armen ontvangen. De situatie was
voor de Egyptische bevolking onder het bewind van Mursi en zijn religieuze
fanatici, veel erger dan onder Hosni Moebarak. Het doden van medemoslims, en
zelfs de meest gruwelijke misdaden op christenen, waren onder Mursi’s leiding toegestaan. Op 3 juli 2013 werd bekend dat de Egyptische Generaal
Abdel-Fattah al-Sisi (thans president) al van plan was Mursi te verwijderen
nadat de Israëlische geheime dienst Mossad, bewijzen had ontdekt dat Barack
Hussein Obama een geheime overeenkomst had gesloten met de Moslim Broederschap
om 40%
van de Sinaï aan de terreurbeweging Hamas te overhandigen. De
overeenkomst werd ondertekend door Mursi en de Egyptische religieuze leider van de Moslimbroederschap,
Mohamed Badie. Dit plan moest natuurlijk geheim
blijven maar is uitgelekt en dat zal de grote baas in Washington niet leuk
hebben gevonden want dit mocht de wereld niet te weten komen. De Moslimbroederschap
is in feite de 'peetvader' van het islamitisch extremisme in het Midden-Oosten.
De Broederschap en hun trawanten zijn de belangrijkste leveranciers van
wijdverbreide samenzweringstheorieën over de Joden in de islamitische wereld.
De Broederschap is inmiddels 'ondergronds' en is nauwe banden aangegaan met de
verschillende terreurgroepen in de Sinaï.
In
de strijd tegen de terreurcellen zet Egypte- voor het eerst sinds de akkoorden
van Camp
David van 1979, met toestemming van Israël, weer
grondtroepen en eenheden van de luchtmacht in de Sinaï in. Israël is zelf niet
bij de strijd betrokken, maar het is bekend dat hooggeplaatste Israëlische
officieren min of meer met Egyptische officieren samenwerken. Sinds de
Egyptische president Abdel-Fattah al-Sisi een militaire operatie tegen de
jihadisten startte hebben ten minste 1400 mensen het leven verloren. Als
onderdeel van de campagne, heeft het leger ook meerdere stappen ondernomen om
de druk op de terreurbeweging Hamas op te voeren, inclusief het vernietigen van
ruim duizend smokkeltunnels tussen Gaza en Egypte en het sluiten van de grensovergangen.
Jarenlang dienden de talloze tunnels als illegale slagader die goederen
vervoerde voor de bevolking van Gaza. Egypte heeft begin 2015 niet alleen de
militaire arm van Hamas tot terreurorganisatie verklaard, maar alle structuren
van deze terreurbeweging.
Egypte
is druk bezig langs de
Egypte bezig met aanleg bufferzone.
Daarvoor zijn ongeveer 800 woningen opgeblazen, en dienen 10.000 mensen hun huizen te verlaten. Volgens ooggetuigen zijn ze met geweld verdreven. Velen hadden de opdracht gekregen om hun huis binnen 48 uur te verlaten. Pas na gewelddadige protesten heeft het leger de termijn verlengd. Er komen in de bufferzone met water gevulde kanalen om terreurtunnelgravers tegen te houden. De regering in Cairo wil zo verhinderen, dat allerlei geboefte vanuit Gaza Egyptisch grondgebied binnenvalt. De Westerse media besteden nauwelijks enige aandacht aan wat hier gebeurt en de wereldleiders zwijgen ook in alle talen. Ze kwamen wel weer in actie toen Israël de bouw van 1000 woningen in Jeruzalem aankondigde om natuurlijke bevolkingsaanwas te huisvesten.
ISIS in de Sinaï is dichtbij, we moeten klaar zijn', zegt de commandant van het IDF-bataljon.
De Israëlische defensiemacht bereidt zich met het gemengde Caracal licht infanteriebataljon voor op bedreigingen vanuit de Sinaï. ISIS heeft een audioboodschap uitgebracht, waarin diverse islamitische terreurgroepen worden opgeroepen op het Sinaï-schiereiland en in Syrië de aanvallen op Israël op te voeren. ISIS eiste ook de eer op voor het opblazen van een deel van een Israëlisch-Egyptische aardgaspijpleiding in de Sinaï op 3 februari 2020. Op het Egyptische Sinaïschiereiland heeft het Egyptische leger jarenlang gevochten tegen een bloedige ISIS-opstand, en hoewel het offensief van Caïro de prestaties heeft opgevoerd, blijft de Sinaï-tak van de wereldwijde terreurorganisatie actief en gevaarlijk. De Israëlische defensiemacht bereidt zich voor op die dreiging. Door middel van een reeks gevechtsoefeningen die is ontworpen om elke verrassingsaanval in de kiem te smoren en doorlopende grensbewakingsmissies, werkt het bataljon de klok rond om ervoor te zorgen dat het klaar is om een moordpartij in een Israëlisch grensdorp te voorkomen, en om potentiële aanvallers te neutraliseren.
Volgens Lt. Kolonel Erez Shabtay, de commandant van het Caracal (Hebreeuws voor "wilde kat") Bataljon van de IDF, zit ISIS vlak achter het grenshek met Israël. “Zodra ze besluiten om iets in onze richting te doen, moeten we klaar zijn," vertelde hij in een interview aan JNS. Onze trainingen zijn er op gericht dat wij continu op onze hoede moeten zijn zodat zij ons niet kunnen verrassen. Eind januari 2020 voltooide het Caracalbataljon een grote reeks gevechtsoefeningen die bijna vier weken duurden. Caracal werd opgericht in 2004 en is het eerste lichte infanteriebataljon van de IDF, dat in tegenstelling tot andere infanterie-eenheden die in vijandelijk gebied manoeuvreren, een vaste sector heeft die het moet verdedigen. Nadat het een succes was gebleken, richtte de IDF drie andere bataljons op gebaseerd op hetzelfde concept, zoals het Bardales (Hebreeuws voor "cheetah") Bataljon, dat de grens van Israël met zuidelijk Jordanië bewaakt.
“Onze belangrijkste missie
is het verdedigen van de grens met Egypte," zei Shabtay. "De
Egyptische grens is een grens van vrede, maar we hebben de ISIS Sinaï Provincie
aan de andere kant, en dit is onze belangrijkste vijand. Dit is de vijand waar
we ons op voorbereiden."Terwijl ISIS betrokken is geweest bij bomaanslagen
langs de weg en schietpartijen op Egyptische veiligheidstroepen, en een reeks
massaslachtofferaanvallen op burgers in Egypte heeft uitgevoerd, gaat de IDF
ervan uit dat haar kanonnen op elk moment tegen Israël kunnen worden
gericht."Onze zorg is dat het volgende doelwit de IDF-strijdkrachten en
(civiele) bewoners in deze sector zal zijn," zei de officier. De
voorbereidingen omvatten wekenlange gevechtsoefeningen in open gebieden,
bebouwde gebieden, woestijndalen en landbouwkassen. Eenheden slapen wekenlang
in het veld, ondanks zware winterstormen. De intensiteit van de meest recente
oefeningen bleef toenemen naarmate de weken duurden, en de mentale en fysieke
druk op de troepen nam toe. De scenario's waar ze voor trainden waren onder
andere ISIS grensoverschrijdende invallen met als doel het uitvoeren van
moordaanslagen in Israëlische dorpen, aanvallen op IDF-troepen en -posten, en
achtervolgingen. Het bataljon oefende een snelle inzet en overgang van routine
naar noodtoestand, evenals operationele bewegingen, zoals een nachtelijke
trektocht van
Shabtay benadrukte ook het
feit dat het bataljon een aanzienlijk aantal vrijwillige vrouwelijke eenzame
soldaten uit Noord-Amerikaanse steden, waaronder New York, Los Angeles,
Montreal en Ottawa, heeft aangetrokken.
"Ze verlieten de V.S. en Canada om soldaten in de IDF te zijn, en ze
vonden hun thuis in Caracal," zei hij. "Ze vonden dat dit de beste
plek voor hen is om een bijdrage te leveren. Het is een keuze voor hen om hier
te komen."
Soldaten van het Caracal Bataljon, een mixed-gender eenheid, zijn
belast met de verdediging van de Sinaïgrens.(Flash90/Hadas Parush)
Bij een reeks aanslagen op woensdag 1 juli 2015 pleegde ISIS een goed gecoördineerde gelijktijdige verrassingsaanval waaronder drie zelfmoordacties op 15 posten en centra van de Egyptische veiligheidstroepen in de noordelijke Sinaï. Daarbij vielen 64 doden aan Egyptische kant waaronder soldaten en burgers. Alleen al door een aanslag met een autobom vielen minstens elf doden. De slachtoffers bemanden een militaire post waar de autobom tot ontploffing werd gebracht .Bij de eerste aanvallen bemachtigde ISIS tanks en gepantserde voertuigen, waarop Israël snel het niveau van paraatheid langs de Sinaïgrens verhoogde, uit angst dat deze voertuigen zouden worden gebruikt bij aanvallen op Israël.Het Israëlische leger (IDF) sloot snel alle doorlaatposten naar de Sinaï en alarmeerde alle gemeenschappen langs de grens met Egypte, vooral in het noordwestelijke deel, om alert te blijven. Op donderdag 2 juli meldde Egypte dat zij bij een tegenaanval 123 ISIS-strijders hebben gedood.
Yussra al-Najjar, een 65 jaar oude vrouw uit Gaza , overleed eind mei 2015 terwijl zij wachtte op de mogelijkheid van Egypte terug te keren naar de Gazastrook. Samen met honderden andere Palestijnen was zij de afgelopen maanden gestrand aan de Egyptische zijde van de Rafah-grenspost. Al-Najjar is de tiende burger uit Gaza die omkomt tijdens het wachten totdat Egypte de Rafah-grenspost opende. Volgens haar familie verloor zij het bewustzijn terwijl zij wachtte in de reizigershal aan de Egypte zijde, waarna zij naar een Egyptisch ziekenhuis werd gehaast, alwaar zij dood werd verklaard. Dit verhaal heeft de voorpagina’s van de grote westerse kranten niet gehaald. Deze gebeurtenis zou echter ruimschoots aan de orde zijn geweest wanneer Israël erbij betrokken zou zijn geweest. Maar in dit geval was zij het slachtoffer van een maandenlange blokkade van de Gazastrook door Egypte, en niet door Israël. Slechts af en toe opent Egypte de Rafah-post zodat gestrande Palestijnen aan de Egyptische zijde terug konden naar hun huizen in Gaza. Maar het wordt de Palestijnen niet toegestaan de grenspost te gebruiken om Gaza te verlaten. De internationale gemeenschap en media hebben het vaak over Israëls verantwoordelijkheid voor de voortdurende blokkade van de door de terreurbeweging Hamas-bestuurde Gazastrook, terwijl zij negeren dat Egypte zeer ernstige reisverboden handhaaft voor de 1,7 miljoen Palestijnen die er leven. Terwijl Egypte de grens zo goed als gesloten houdt voor patiënten, staat Israël ze wel toe in Israëlische ziekenhuizen geholpen te worden.
De verborgen oorzaak van de haat tegen de kinderen van Israël is de weerzin tegen de God der Hebreeën, de God van de Bijbel. Dat geldt tot op de dag van vandaag. Het gaat om een ‘eeuwige’ strijd tussen Jacob (Israël) en Ezau, met Amalek aan de spits. Amalek zint opnieuw op plannen om samen met de Israël omringende Ismaëlieten ‘Israël te vernietigen zodat aan de naam van Israël niet meer wordt gedacht’ (Ps. 83:5).
Terug naar: Inhoud